Υποχρεώσεις από την δημιουργία ενός ηλεκτρονικού καταστήματος, eshop

Υποχρεώσεις από την δημιουργία ενός ηλεκτρονικού καταστήματος, eshop.

Με το παρόν άρθρο,  θα θέλαμε να σας επιστήσουμε την προσοχή σε κάποια σημεία που αφορούν τις υποχρεώσεις από την  δημιουργία ενός  ηλεκτρονικού καταστήματος, eshop.

Το πρώτο που θα πρέπει να κάνετε, είναι δηλώσετε στην αρμόδια  Δ.Ο.Υ.  μέσω του τμήματος μητρώου τους σχετικούς ΚΑΔ, για τις πωλήσεις με αλληλογραφία ή μέσω διαδικτύου.

Σε αυτό το βήμα μπορεί να σας συμβουλέψει ο λογιστής – φοροτεχνικός σας καθώς η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού σας καταστήματος, eshop, αποτελεί την δημιουργία μιας κανονικής επιχείρησης με όλες τις υποχρεώσεις της.

Επιπρόσθετα θα πρέπει δηλώσετε την δραστηριότητα σας στο Μητρώο Προμηθευτών που συνάπτουν Συμβάσεις από Απόσταση, του υπουργείου ανάπτυξης.

Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ

Εφόσον δεν έχει τηρηθεί αυτή η διαδικασία, επιβάλλονται κυρώσεις (βλ. εδώ ).

Υποχρεώσεις από την δημιουργία ενός ηλεκτρονικού καταστήματος, eshop

Το ηλεκτρονικό σας κατάστημα λογικά  θα το διαφημίσετε σε ανάλογες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο.

Εδώ θα χρειαστεί η προσοχή σας, καθώς θα πρέπει να καταβληθούν

Α) τέλος διαφήμισης  2%, καθώς σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στην πολ  1113/2.6.2015 οι δαπάνες διαφήμισης δεν εκπίπτουν στην περίπτωση εκπρόθεσμης απόδοσης των οφειλομένων τελών διαφήμισης, δηλαδή μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, καθόσον με τις διατάξεις της περ. δ’ της κατηγορίας Δ’ της παρ.1 του άρθρου 15 του από 24.9/20.10.1958 βασιλικού διατάγματος, όπως τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 9 του ν. 2880/2001, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν, ορίζεται ότι σε περίπτωση εκπρόθεσμης απόδοσης των οφειλόμενων τελών, οι σχετικές δαπάνες διαφήμισης δεν αναγνωρίζονται ως εκπεστέες από τα ακαθάριστα έσοδα, κατά τις φορολογικές διατάξεις.

Το παραπάνω τέλος καταβάλλεται στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων.

β) Ειδική εισφορά ποσοστού 2% επί των αμοιβών για τις διαφημίσεις στο  internet θα καταβάλλουν οι διαφημιζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης που εντάσσονται στον ΕΔΟΕΑΠ.

Δείτε σχετικά ποιοι εντάσσονται στον ΕΔΟΕΑΠ

γ) Ειδικό Τέλος ποσοστού 0,02% επί των τιμολογίων της διαφήμισης υπέρ του Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας (ΣΕΕ)

Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ

Πώληση σε καταναλωτές της ευρωπαϊκής ένωσης. (Φ.Π.Α.)

Όταν πωλείτε αγαθά σε καταναλωτές και τα στέλνετε σε άλλη χώρα της ΕΕ, οφείλετε να εγγραφείτε στη χώρα αυτή και να χρεώνετε ΦΠΑ με τον συντελεστή που ισχύει εκεί – εκτός αν η συνολική αξία των ετήσιων πωλήσεών σας στη συγκεκριμένη χώρα είναι κάτω από το όριο που έχει θέσει η ίδια η χώρα (35.000 ή 100.000 ευρώ).

Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ

Τέλος ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται εάν παρέχεται τις παρακάτω υπηρεσίες

  • υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών
  • υπηρεσίες ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής μετάδοσης
  • ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες

Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ  και εδώ

Τέλος θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στον κανονισμό GDPR (General Data Protection Regulation) όπου θα ισχύσει από τον Μάιο του 2018

Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ  και εδώ

Εάν λοιπόν θα θέλατε να σας ενημερώσουμε για  το δικό σας ηλεκτρονικό καταστήμα, eshop θα ήταν χαρά μας.

Επικοινωνία

Συμβάσεις για πώληση καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών

Συμβάσεις για πώληση καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών (από απόσταση – εκτός και εντός εμπορικού καταστήματος)

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ

I.                   ΝΕΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Η οδηγία 2011/83/ΕΕ σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών – η οποία τέθηκε σε ισχύ σε όλα τα Κράτη Μέλη από τις 13 Ιουνίου 2014 – αντικατέστησε τις οδηγίες 97/7/ΕΚ για την προστασία των καταναλωτών κατά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις και 85/577/ΕΟΚ για την προστασία των καταναλωτών κατά τη σύναψη συμβάσεων εκτός εμπορικού καταστήματος.

Η οδηγία ενισχύει τα δικαιώματα των καταναλωτών οπουδήποτε και οποτεδήποτε κάνουν αγορές στην ΕΕ – είτε στο διαδίκτυο είτε σε κατάστημα -, ενώ βρίσκει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην προστασία των καταναλωτών και την επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα.

II.                ΠΟΙΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ / ΡΥΘΜΙΖΕΙ

Η οδηγία ρυθμίζει ορισμένες πτυχές των συμβάσεων που οι καταναλωτές συνάπτουν με προμηθευτές. Αναλόγως της μεθόδου πώλησης ή/και του αντικειμένου / σκοπού της σύμβασης οι συμβάσεις διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:

(1) συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος,

(2) εξ αποστάσεως συμβάσεις οι οποίες συνάπτονται με αποκλειστική χρήση ενός ή περισσότερων μέσων επικοινωνίας εξ αποστάσεως  (internet, τηλέφωνο,  κλπ),

(3) συμβάσεις εντός εμπορικού καταστήματος, δηλαδή αυτές που δεν ανήκουν στις δύο προηγούμενες κατηγορίες,

 

(4) συμβάσεις πώλησης, στα πλαίσια των οποίων ο καταναλωτής αποκτά, έναντι τιμήματος, αγαθά (συμβάσεις πώλησης) ή ταυτόχρονα αγαθά και υπηρεσίες (μικτές συμβάσεις),

(5) συμβάσεις παροχής υπηρεσιών, στα πλαίσια των οποίων ο καταναλωτής αποκτά, έναντι τιμήματος, υπηρεσίες μόνο,

(6) συμβάσεις για την ηλεκτρονική παροχή ψηφιακού περιεχομένου, και

(7) συμβάσεις παροχής κοινής ωφέλειας, δηλαδή νερού, φυσικού αερίου ή ηλεκτρικής ενέργειας ή τηλεθέρμανσης.

III.             ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Οι 10 κυριότερες αλλαγές που επέρχονται σύμφωνα με τους νέους κανόνες της ΕΕ για τους καταναλωτές είναι οι εξής:

1) Καταργούνται οι κρυφές επιβαρύνσεις και έξοδα στο διαδίκτυο

Οι καταναλωτές προστατεύονται από «παγίδες πληρωμών» στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα, ορισμένοι προσπαθούν να εξαπατήσουν τους καταναλωτές υποχρεώνοντάς τους να πληρώσουν για «δωρεάν» υπηρεσίες, όπως τα ωροσκόπια ή οι συνταγές μαγειρικής.

Στο εξής, οι καταναλωτές πρέπει να δηλώνουν ρητά πως κατάλαβαν ότι πρέπει να πληρώσουν. Στις αγορές στο διαδίκτυο, πλέον, ο προμηθευτής οφείλει να μεριμνήσει ώστε ο καταναλωτής, υποβάλλοντας την παραγγελία του, να αναγνωρίσει ρητώς ότι η παραγγελία συνεπάγεται υποχρέωση πληρωμής. Εάν η υποβολή παραγγελίας απαιτεί την ενεργοποίηση ενός εικονιδίου επιλογής ή ανάλογη λειτουργία, το εικονίδιο επιλογής ή η ανάλογη λειτουργία πρέπει να φέρουν ευανάγνωστη σήμανση που να αναγράφει τις λέξεις “παραγγελία με υποχρέωση πληρωμής” ή μια ανάλογη σαφή διατύπωση που να δείχνει ότι η υποβολή παραγγελίας συνεπάγεται υποχρέωση πληρωμής στον προμηθευτή. Σε αντίθετη περίπτωση ο καταναλωτής δεν δεσμεύεται από τη σύμβαση ή την παραγγελία.

2) Μεγαλύτερη διαφάνεια στις τιμές

Οι έμποροι πρέπει να αναφέρουν το συνολικό κόστος του προϊόντος ή της υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων του Φ.Π.Α. και κάθε άλλης πρόσθετης δαπάνης καθώς επίσης και όλες τις πρόσθετες επιβαρύνσεις αποστολής, παράδοσης ή ταχυδρομείου.

3) Απαγόρευση προσυμπληρωμένων τετραγωνιδίων στους ιστότοπους

Στις αγορές στο διαδίκτυο –όπως πχ αγορά ενός αεροπορικού εισιτηρίου – πολλές φορές προτείνονται πρόσθετες επιλογές, όπως ασφάλεια ταξιδίου ή η ενοικίαση αυτοκινήτου. Αυτές οι πρόσθετες υπηρεσίες προτείνονται συνήθως με τη μορφή των λεγόμενων «προσυμπληρωμένων τετραγωνιδίων» (pre-ticket boxes). Μέχρι πρότινος, οι καταναλωτές αναγκάζονταν συχνά να αφαιρούν την επιλογή από τα τετραγωνίδια αυτά όταν δεν επιθυμούν τις επιπλέον αυτές υπηρεσίες. Πλέον, τα προσυμπληρωμένα τετραγωνίδια απαγορεύονται σε όλους τους διαδικτυακούς τόπους αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

4) Προθεσμία 14 ημερών για να αλλάξετε γνώμη σχετικά με μια αγορά

Η προθεσμία εντός της οποίας ένας καταναλωτής μπορεί να υπαναχωρήσει από σύμβαση πώλησης παρατείνεται σε 14 ημερολογιακές ημέρες Αυτό σημαίνει ότι ένας καταναλωτής μπορεί να επιστρέψει το προϊόν, εάν για οποιονδήποτε λόγο αλλάξει γνώμη.

Υπογραμμίζεται:

Ø  Η αυξημένη προστασία σε περίπτωση ελλιπούς πληροφόρησης: αν ο πωλητής δεν έχει ενημερώσει με σαφήνεια τον πελάτη σχετικά με το δικαίωμα υπαναχώρησης, τότε η προθεσμία επιστροφής αυξάνεται σε ένα έτος.

Ø  Ότι το δικαίωμα υπαναχώρησης επεκτείνεται και στις διαδικτυακές δημοπρασίες, όπως το eBay –, αν και τα προϊόντα που αγοράζονται σ’ αυτές θα μπορούν να επιστρέφονται μόνον αν έχουν αγοραστεί από επαγγελματία πωλητή.

Ø  Ότι η περίοδος υπαναχώρησης αρχίζει από τη στιγμή που ο καταναλωτής παραλαμβάνει το προϊόν.

Οι κανόνες αυτοί ισχύουν για τις πωλήσεις μέσω διαδικτύου, τις τηλεφωνικές και ταχυδρομικές παραγγελίες και τις πωλήσεις που γίνονται εκτός καταστήματος, π.χ. στο σπίτι του καταναλωτή, στον δρόμο, σε επιδείξεις τύπου Tupperware ή κατά τη διάρκεια εκδρομής που έχει οργανώσει ο έμπορος.

5) Ενίσχυση του δικαιώματος επιστροφής χρημάτων

Ο έμπορος οφείλει να επιστρέφει στον καταναλωτή το τίμημα του προϊόντος εντός 14 ημερών από την υπαναχώρηση. Στο ποσό της επιστροφής θα περιλαμβάνεται και το κόστος παράδοσης. Γενικά, ο έμπορος αναλαμβάνει τον κίνδυνο οποιασδήποτε ζημίας κατά τη μεταφορά του προϊόντος, μέχρις ότου αυτό περιέλθει στην κατοχή του αγοραστή.

6) Θέσπιση τυποποιημένου ευρωπαϊκού εντύπου σχετικά με την υπαναχώρηση

Οι καταναλωτές θα προμηθεύονται ένα τυποποιημένο έντυπο για την υπαναχώρηση, το οποίο θα μπορούν (χωρίς να είναι υποχρεωμένοι) να χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση που θελήσουν να υπαναχωρήσουν από σύμβαση την οποία έχουν συνάψει εξ αποστάσεως ή κατόπιν επίσκεψης του πωλητή στο σπίτι. Το έντυπο αυτό διευκολύνει και επιταχύνει τη διαδικασία υπαναχώρησης από συμβάσεις που έχουν συναφθεί σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ.

7) Κατάργηση πρόσθετων επιβαρύνσεων για χρήση πιστωτικών καρτών και τηλεφωνικών γραμμών εξυπηρέτησης

Οι έμποροι δεν μπορούν πλέον να επιβαρύνουν τους καταναλωτές που πληρώνουν με πιστωτική κάρτα (ή άλλο μέσο πληρωμής) με ποσό μεγαλύτερο από αυτό που καταβάλλουν οι ίδιοι για να παρέχουν αυτό το μέσο πληρωμής. Οι έμποροι που χρησιμοποιούν τηλεφωνικές γραμμές εξυπηρέτησης, οι οποίες επιτρέπουν στον καταναλωτή να επικοινωνεί μαζί τους για τη σύμβαση, δεν θα μπορούν πλέον να χρεώνουν τις κλήσεις αυτές περισσότερο από τη βασική τιμή τηλεφωνικής κλήσης.

8) Σαφέστερες πληροφορίες για το ποιος πληρώνει τα έξοδα επιστροφής του προϊόντος

Εάν ο έμπορος επιθυμεί να αναλάβει ο καταναλωτής -ο οποίος έχει στο μεταξύ αλλάξει γνώμη- το κόστος επιστροφής του προϊόντος, οφείλει να τον ενημερώσει σχετικά εκ των προτέρων και με σαφήνεια. Διαφορετικά, θα πρέπει να πληρώσει ο ίδιος ο έμπορος τα έξοδα επιστροφής. Ο έμπορος πρέπει, πριν από την πραγματοποίηση της αγοράς, να δίνει τουλάχιστον μια εκτίμηση του μέγιστου κόστους επιστροφής προϊόντων μεγάλων διαστάσεων που αγοράζονται μέσω διαδικτύου ή δι’ αλληλογραφίας, όπως π.χ. καναπέδες, ώστε να μπορεί ο καταναλωτής, πλήρως ενημερωμένος, να επιλέξει από πού θα αγοράσει.

9) Ειδική προστασία των καταναλωτών σε περίπτωση συμβάσεων που συνάπτονται δια τηλεφώνου (cold calling).

Στις συμβάσεις για την παροχή υπηρεσιών ή σε συμβάσεις που συνδυάζουν την παροχή υπηρεσιών και την αγορά προϊόντων (μικτές συμβάσεις) η σύμβαση είναι έγκυρη και ισχύει από τη στιγμή που ο καταναλωτής υπογράψει ότι αποδέχεται την προσφορά. Δεν αρκεί πλέον η προφορική συναίνεση του καταναλωτή δια τηλεφώνου για την εγκυρότητα της σύμβασης.

10) Ισχυρότερη προστασία των καταναλωτών σε σχέση με τα ψηφιακά προϊόντα

Οι πληροφορίες σχετικά με το ψηφιακό περιεχόμενο θα πρέπει επίσης να είναι σαφέστερες και να περιέχουν στοιχεία σχετικά με τη συμβατότητα του περιεχομένου με το hardware και το software, καθώς και σχετικά με την εφαρμογή όλων των τεχνικών μέτρων προστασίας, όπως ο περιορισμός του δικαιώματος των καταναλωτών να παράγουν αντίγραφα του περιεχομένου.

Οι καταναλωτές έχουν το δικαίωμα να υπαναχωρούν από αγορές ψηφιακού περιεχομένου, όπως η τηλεφόρτωση (download) μουσικής ή βίντεο, αλλά μόνο μέχρι τη στιγμή της πραγματικής έναρξης της διαδικασίας τηλεφόρτωσης (download).

IV.             Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Η προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της οδηγίας 2011/83/ΕΕ πραγματοποιήθηκε με την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Ζ1-891/2013- (ΦΕΚ 2144 B’) σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την ΚΥΑ Αριθμ. 27764οικ/2014 (ΦΕΚ 1470 B’). Με την ΚΥΑ προστέθηκαν στο Ν. 2251/1994 για την «Προστασία του καταναλωτή» τα άρθρα 3 έως 4η τα οποία και ρυθμίζουν τα θέματα τα σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών.

Πιο συγκεκριμένα:

Τα άρθρα 3 και 3α ορίζουν βασικούς όρους όπως “σύμβαση πώλησης”, “σύμβαση παροχής υπηρεσιών”, “εξ αποστάσεως σύμβαση”, “σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος”, κλπ. ενώ παράλληλα προσδιορίζουν το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων το οποίο καλύπτει όλες τις συμβάσεις μεταξύ καταναλωτών και προμηθευτών.

.

Το άρθρο 3β ορίζει την προσυμβατική ενημέρωση που πρέπει να λαμβάνει ο καταναλωτής από τον προμηθευτή πριν τη σύναψη συμβάσεων εκτός εμπορικού καταστήματος και από απόσταση, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για τις δυνατότητες λειτουργίας και διαλειτουργικότητας του ψηφιακού περιεχομένου. ενώ τα άρθρα 3γ και 3δ  ορίζουν τις τυπικές απαιτήσεις των συμβάσεων εκτός εμπορικού καταστήματος και από απόσταση.

Τα άρθρα 3ε έως και 3ιβ ρυθμίζουν επίσης το δικαίωμα της υπαναχώρησης (διάρκεια περιόδου υπαναχώρησης, διαδικασία και συνέπειες αυτής) περιλαμβάνουν δε και υπόδειγμα εντύπου υπαναχώρησης το οποίο τίθεται στη διάθεση των καταναλωτών και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αυτούς για να ενημερώσουν τους προμηθευτές για την απόφασή τους να υπαναχωρήσουν (βλ. Παράρτημα – Τμήμα Β του ν. 2251/94).

Το άρθρο 4 προσδιορίζει βασικές πληροφορίες που θα πρέπει να παρέχονται από τους προμηθευτές στους καταναλωτές πριν τη σύναψη συμβάσεων εντός εμπορικού καταστήματος.

 

Τα άρθρα 4β έως 4στ ορίζουν τους κανόνες της παράδοσης και μετάθεσης κινδύνου που εφαρμόζονται μόνο στις συμβάσεις πώλησης, όπως και μερικούς κανόνες που εφαρμόζονται σε όλους τους τύπους των καταναλωτικών συμβάσεων. Σε αυτούς περιλαμβάνονται κανόνες για

Ø  τα έξοδα  χρήσης ορισμένων μέσων πληρωμής (πχ. πιστωτικές η χρεωστικές κάρτες),

Ø  τις χρεώσεις των τηλεφωνικών γραμμών άμεσης εξυπηρέτησης που τίθενται στη διάθεση των καταναλωτών από τους προμηθευτές, όπως και

Ø  την απαγόρευση χρήσης προ-συμπληρωμένων τετραγωνιδίων στις ιστοσελίδες για επί πλέον χρεώσεις από αυτές που προκύπτουν από την σύμβαση.

 

Υπάρχουν, τέλος, και γενικού χαρακτήρα διατάξεις π.χ. για την παροχή μη παραγγελθέντων αγαθών ή υπηρεσιών (άρθρο 4ζ), για τον αναγκαστικό χαρακτήρα της νομοθεσίας (άρθρο 4η), την επιβολή κυρώσεων, κλπ.

 

Ο πίνακας που ακολουθεί δίνει συνοπτικά την έκταση (σε πράσινο φόντο) εφαρμογής των διατάξεων του ν. 2251/94 αναλόγως του τύπου καταναλωτικής σύμβασης.

Επισημαίνεται ότι οι διατάξεις για τα δικαιώματα των καταναλωτών ισχύουν παράλληλα με αυτές του Αστικού Κώδικα αλλά και των λοιπών διατάξεων του ν. 2251/1994 για την Πώληση Καταναλωτικών Αγαθών και Εγγυήσεις καθώς και σχετικά με τις  Καταχρηστικές Ρήτρες των Συμβάσεων.

Συμβουλευτείτε εδώ το πληροφοριακό υλικό για τα δικαιώματα σας από τη βιβλιοθήκη μας και δείτε το σχετικό video για τα πέντε δικαιώματα σας που πρέπει να γνωρίζετε!

Βλέπε επίσης πληροφορίες για την

ΕΞ’ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΜΠΟΡΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ.

V.                ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ

Η παράβαση των ανωτέρω διατάξεων επισύρει τις ποινές, που προβλέπονται στο άρθρο 13α του Ν. 2251/1994.
Αρμόδια αρχή για την εξέταση καταγγελιών που αφορούν συμβάσεις από απόσταση είναι η:
Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή και Εποπτείας της Αγοράς
Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή

Πλατεία Κάνιγγος, 101 81 ΑΘΗΝΑ
Τηλ.: 1520
FAX: 210 38 43 549
E-mail: 1520@efpolis.gr
Internet: www.efpolis.gr

Τι ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

EUROPA – Justice – Consumer Rights

Europa – Your Europe – your online rights

—————————————————————————————————–

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ  ΓΕΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ (Γ.Ε.ΜΗ)

Με βάση το άρθρο 14 παρ. 4 του v. 4242-2014 (ΦΕΚ 50 Α’), σε συνδυασμό με το άρθρο 3ιγ του ν. 2251/1994, οι  προμηθευτές που συνάπτουν συμβάσεις από απόσταση πρέπει να να καταχωρίζονται στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.), κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 3419/2005 (ΦΕΚ 297 Α’).
Αρμόδιες Υπηρεσίες Γ.Ε.ΜΗ. για τον κάθε υπόχρεο είναι:
α) η Υπηρεσία Γ.Ε.ΜΗ. του Επιμελητηρίου της έδρας του (ή της κύριας εγκατάστασής του, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο) και
β) προκειμένου για ΑΕ εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, ΠΑΕ & ΚΑΕ, η Διεύθυνση ΑΕ & Πίστεως της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου.
Περισσότερα για το θέμα αυτό βλ. στην Εγκύκλιο της Δ/νσης Α.Ε. & και Πίστεως του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας με Αρ. Πρωτ. Κ2-1723 – Μητρώο Προμηθευτών από Απόσταση.

ΠΗΓΗ

Μπλοκάκια αλλοδαπός εργοδότης

ΠΟΛ.1029/2018
Εφαρμογή των διατάξεων της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 στις περιπτώσεις που τα αντισυμβαλλόμενα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που λαμβάνουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες, έχουν φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην αλλοδαπή
Αθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2018
ΠΟΛ.1029/15-02-2018

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ: Α΄

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κωδ.: 101 84, Αθήνα
Πληροφορίες: Δ. Παπαγιάννης
Τηλέφωνο: 210 – 3375315-6
FAX: 210 – 3375001

ΠΟΛ 1029/2018

Θέμα: Εφαρμογή των διατάξεων της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 στις περιπτώσεις που τα αντισυμβαλλόμενα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που λαμβάνουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες, έχουν φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην αλλοδαπή.

Με αφορμή ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 ορίζεται ότι για τους σκοπούς του ΚΦΕ, εργασιακή σχέση υφίσταται όταν ένα φυσικό πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες βάσει έγγραφων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών ή συμβάσεων έργου, με φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες τα οποία δεν υπερβαίνουν τα τρία (3) ή, εφόσον υπερβαίνουν τον αριθμό αυτόν, ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του ακαθάριστου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα προέρχεται από ένα (1) από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που λαμβάνουν τις εν λόγω υπηρεσίες και εφόσον δεν έχει την εμπορική ιδιότητα, ούτε διατηρεί επαγγελματική εγκατάσταση που είναι διαφορετική από την κατοικία του. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που ο φορολογούμενος αποκτά εισόδημα από μισθωτή εργασία, σύμφωνα με μία από τις περιπτώσεις α’ έως ε’ του παρόντος άρθρου. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα μπορούν να προβλέπονται περαιτέρω προϋποθέσεις και να καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτής της περίπτωσης.

2. Με την ΠΟΛ.1109/2017 εγκύκλιο διευκρινίστηκε ότι από τη γραμματική διατύπωση των ως άνω διατάξεων δεν προκύπτει ότι οι αντισυμβαλλόμενοι που ορίζει η περίπτωση στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 (φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες τα οποία δεν υπερβαίνουν τα τρία κ.λ.π.) πρέπει να ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και συνεπώς, οι διατάξεις αυτές έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση που οι αντισυμβαλλόμενοι δεν ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα (ιδιώτες).

3. Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένου ότι με τις διατάξεις της περ. στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 δεν επιβάλλονται περιορισμοί ως προς την έδρα των φυσικών ή νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων που λαμβάνουν τις εν λόγω υπηρεσίες, οι διατάξεις αυτές έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση που τα ως άνω αντισυμβαλλόμενα πρόσωπα ή οντότητες έχουν φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην αλλοδαπή.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
Γ. ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Τιμολόγιο Παραγωγού – Αυτοτιμολόγηση

Σ.ΛΟ.Τ. αριθ. πρωτ.: 2265 ΕΞ 13.2.2018
Τιμολόγιο Παραγωγού – Αυτοτιμολόγηση
Αθήνα, 13.02.2018
Αριθμ. Πρωτ.: 2265 ΕΞ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΩΝ Ν.Π.Δ.Δ.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΣΛΟΤ)

ΣΛΟΤ 2265/2018

ΘΕΜΑ : Τιμολόγιο Παραγωγού – Αυτοτιμολόγηση

ΕΡΩΤΗΜΑ

Ανώνυμη Εταιρεία αγοράζει κηπευτικά από παραγωγούς και εκδίδει τιμολόγια αυτοτιμολόγησης με την σύμφωνη γνώμη του παραγωγού (ΠΟΛ.1004/4.1.2013).

Με το νόμο 4492/2017 άρθρο 2, παύει να έχει την δυνατότητα η εταιρεία να αυτοτιμολογεί τους παραγωγούς;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Με την ΠΟΛ.1004/4.1.2013, που αναφέρετε στο ερώτημά σας, δόθηκαν οδηγίες από την Διοίκηση για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του Ν 4093/2012, περί του «Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών- Ερμηνευτική ΚΦΑΣ».

Ακολούθως, σύμφωνα με το άρθρο 38 («Καταργούμενες και τροποποιούμενες διατάξεις»), του Ν 4308/2014 (ΕΛΠ): «από την 1η Ιανουαρίου 2015 καταργείται η υποπαράγραφος Ε1 της παραγράφου Ε του Ν 4093/2012 (Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών), καθώς και κάθε διάταξη, ερμηνευτική εγκύκλιος ή Οδηγία έχει εκδοθεί δυνάμει εκείνης της διάταξης ή του προϊσχύοντος Π.Δ. 186/1992».

Συνεπώς, από 1/1/2015 για την αυτοτιμολόγηση εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 8 των ΕΛΠ, σύμφωνα με τις οποίες, «η οντότητα που πωλεί αγαθά ή υπηρεσίες έχει την ευθύνη να διασφαλίζει ότι εκδίδεται τιμολόγιο για κάθε πώληση. Ο πωλητής αγαθών ή υπηρεσιών εκδίδει το τιμολόγιο πώλησης. Εναλλακτικά, ο πωλητής μπορεί με προηγούμενη συμφωνία να διασφαλίσει την έκδοση τιμολογίου από το λήπτη των αγαθών ή των υπηρεσιών (αυτοτιμολόγηση) ή από τρίτο πρόσωπο εξ ονόματος και για λογαριασμό του πωλητή. Η συμφωνία για έκδοση τιμολογίου από το λήπτη αγαθών ή υπηρεσιών ή από άλλο τρίτο πρόσωπο δεν απαλλάσσει την οντότητα από τη νόμιμη υποχρέωση να διασφαλίσει ότι θα εκδοθεί τιμολόγιο, καθώς και από κάθε σχετική ευθύνη».

Κατά την γνώμη μας, η διάταξη του άρθρου 2 («Εμπορική συναλλαγή»)1 του Ν 4492/2017, δεν εμποδίζει την αυτοτιμολόγηση, στο πλαίσιο της εξασφάλισης ότι πρέπει να εκδίδεται τιμολόγιο σε κάθε πώληση αγαθών.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΛΟΤ

ΤΑ ΜΕΛΗ

1Άρθρο 2: «Έμπορος που προμηθεύεται νωπά και ευαλλοίωτα αγροτικά προϊόντα από παραγωγό ο οποίος εκδίδει τιμολόγιο, οφείλει να εξοφλεί το τιμολόγιο του παραγωγού μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από την έκδοσή του. Κάθε συμφωνία μεταξύ των μερών, που είναι αντίθετη με τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου, θεωρείται άκυρη».

Γιατί το τελικό απόθεμα θεωρείται κέρδος.

φορολογικοί κάτοικοι εξωτερικού

Γιατί το τελικό απόθεμα θεωρείται κέρδος.

Γιατί το τελικό απόθεμα θεωρείται κέρδος.

Με το παρόν άρθρο θα σας αιτιολογήσουμε  γιατί το τελικό απόθεμα σε μια χρήση θεωρείται και είναι πραγματικό κέρδος για μία επιχείρηση.

Ας δούμε αρχικά την εξήγηση με μία μαθηματική ματιά.

Ο τύπος για να βρεθεί το μικτό κέρδος είναι:

Μικτό αποτέλεσμα  (κέρδος / ζημίες) = Πωλήσεις (κύκλος εργασιών) – Κόστος πωληθέντων

Κόστος πωληθέντων = Αρχικό απόθεμα (αξία) + Αγορές περιόδου (καθαρές) – Τελικό απόθεμα (αξία)

Άρα ο τύπος μας γίνεται

Μικτό αποτέλεσμα  (κέρδος / ζημίες) = Πωλήσεις  – (Αρχικό απόθεμα + Αγορές περιόδου– Τελικό απόθεμα)

<=> (βγάζοντας λοιπόν την παρένθεση )

Μικτό αποτέλεσμα  (κέρδος / ζημίες) = Πωλήσεις – Αρχικό απόθεμα Αγορές περιόδου (καθαρές) +Τελικό απόθεμα

Βλέπουμε λοιπόν ότι μαθηματικά το τελικό απόθεμα λειτουργεί προσθετικά στο κέρδος της χρήσης μας.

 

Ας το δούμε τώρα και με ένα παράδειγμα. (αρκετά απλοϊκό και χωρίς να εμπλέξουμε τον φπα για σκοπούς κατανόησης, καθώς και τις έννοιες κόστος, δαπάνη)

Ξεκινάει μια επιχείρηση με κεφάλαιο 1.000,00 ευρώ.

Μέσα στην χρήση πραγματοποιεί μια αγορά εμπορευμάτων 1,000.00 ευρώ ευρώ τα οποία και εξοφλεί στον προμηθευτή της.

Από τις αγορές αυτές η επιχείρηση πουλάει εμπορεύματα αξίας  500,00 έναντι 1,000.00 ευρώ, τα οποία και εισπράττει από τον πελάτη της.

Στις 31/12 η επιχείρηση αποφασίζει να κλείσει. Ας δούμε τα δεδομένα μας.

Η επιχείρηση ξεκίνησε με κεφάλαιο 1.000,00 ευρώ και μετά την πώληση στο ταμείο της έχει 1,000.00 ευρώ.

Η επιχείρηση δεν χρωστάει σε προμηθευτές , ούτε της χρωστάνε πελάτες.

Εάν δεν λάβουμε υπ’ όψιν μας το τελικό απόθεμα η επιχείρηση είχε

1,000.00 ευρώ αγορές – 1000 ευρώ  πωλήσεις = μηδέν (0) Κέρδος.

Παρόλαυτα η επιχείρηση μας έχει και το τελικό της απόθεμα το οποίο της κόστισε 500,00 ευρώ να το αγοράσει.

Άρα σε οποιαδήποτε τιμή και να πουλήσει η επιχείρηση μας  το τελικό της απόθεμα , ασχέτως από το κόστος αγοράς της,  δεν είναι γι’ αυτή κέρδος?

Λογιστικά λοιπόν , και εφόσον δεν έχει γίνει κάποια απαξίωση στην τιμή του αποθέματος μας η επιχείρηση μας θα εμφάνιζε λογιστικό κέρδος 500,00 ευρώ.

Ελπίζουμε με την παραπάνω απλοϊκή ανάλυση να μπορέσαμε να σας εξηγήσουμε γιατί το τελικό απόθεμα σε μία χρήση λειτουργεί ως κέρδος στα αποτελέσματα της.

Εάν σας ενδιαφέρει να σας ενημερώσουμε γι’ αυτό το θέμα, επικοινωνήστε μαζί μας.

Μπορείτε να δείτε και εδώ για θέματα κοστολόγησης που σας αφορούν.

Θα είναι χαρά μας να συνεργαστούμε!

ΠΟΛ.1026/2018 Παροχή οδηγιών και διευκρινίσεων αναφορικά με την επιβολή κυρώσεων για παραβάσεις του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 (ΚΦΔ) και λοιπές περιπτώσεις παραβάσεων

ΠΟΛ.1026/2018
Παροχή οδηγιών και διευκρινίσεων αναφορικά με την επιβολή κυρώσεων για παραβάσεις του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 (ΚΦΔ) και λοιπές περιπτώσεις παραβάσεων
Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2018
ΠΟΛ.1026/12-02-2018

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ’- ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΜΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Α – ΦΠΑ
3. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΑ Β – Γ’

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 10184 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες: Δ. Καρύδη
Τηλέφωνο: 2103638389
Fax: 2103615052
E-Mail:
Url: www.aade.gr

ΠΟΛ 1026/2018

Θέμα: Παροχή οδηγιών και διευκρινίσεων αναφορικά με την επιβολή κυρώσεων για παραβάσεις του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 (ΚΦΔ) και λοιπές περιπτώσεις παραβάσεων.

Ι. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 4 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 12 ΤΟΥ Ν. 4474/2017

Με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4474/2017 (ΦΕΚ 80Α) «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/2376 και άλλες διατάξεις», τροποποιήθηκε το άρθρο 54 του ν. 4174/2013 και πλέον ενσωματώθηκαν στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ) παραβάσεις και αντίστοιχα πρόστιμα για τη μη έκδοση, ή την ανακριβή έκδοση ή λήψη παραστατικών που αφορούν πράξεις που δεν επιβαρύνονται με Φ.Π.Α., για τη διακίνηση αγαθών χωρίς την ύπαρξη συνοδευτικών στοιχείων διακίνησης, καθώς και για τη μη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την παράγραφο 3 του άρθρου 20 του ν. 3842/2010. Για την ομοιόμορφη εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες και διευκρινίσεις:

Α. Χρόνος έναρξης εφαρμογής

Οι υπόψη διατάξεις εφαρμόζονται στις κατωτέρω περιπτώσεις παραβάσεων που διαπράττονται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου αυτού, ήτοι από 7.6.2017 και εφεξής.

Β. Μη έκδοση, ανακριβής έκδοση ή λήψη ανακριβών φορολογικών στοιχείων, για πράξεις που δεν επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. (άρθρο 54, παρ. 1 περ. ιε’ του ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με την περίπτωση α’ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4474/2017)

Για παραβάσεις που αφορούν τη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, την ανακριβή έκδοση στοιχείων ή τη λήψη ανακριβών στοιχείων, για πράξεις που δεν επιβαρύνονται με Φ.Π.Α., οι οποίες διαπράττονται από 7.6.2017 και μετά επιβάλλεται το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης η’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54, όπως αυτές προστέθηκαν με την περίπτωση β’ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4474/2017, ήτοι 500 ή 1000 ευρώ ανάλογα εάν τηρούνται απλογραφικά ή διπλογραφικά βιβλία αντίστοιχα, ανά φορολογικό έλεγχο, ανεξαρτήτως του πλήθους και της αξίας των στοιχείων.

Ως πράξεις για τις οποίες τα στοιχεία που εκδίδονται δεν επιβαρύνονται με ΦΠΑ ενδεικτικά νοούνται οι πράξεις του άρθρου 22 του Κώδικα ΦΠΑ (ν.2859/2000), δηλαδή πράξεις που διενεργούν οι υποκείμενοι στο εσωτερικό της χώρας χωρίς δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ των εισροών τους (π.χ. γιατροί, ασφαλιστικοί πράκτορες, φροντιστήρια, κλπ), οι πράξεις που διενεργούν οι υποκείμενοι που έχουν ενταχθεί στο καθεστώς του άρθρου 39 του Κώδικα ΦΠΑ (μικρές επιχειρήσεις), καθώς και οι πράξεις που διενεργούν κατηγορίες επαγγελματιών που εντάσσονται στα ειδικά καθεστώτα καταβολής του φόρου όπως του άρθρου 40 (Κατ’ αποκοπή καταβολής φόρου αλιείς, ιππήλατα οχήματα) του άρθρου 43 (Πρακτορείων ταξιδιών), του άρθρου 45 (Μεταχειρισμένων αγαθών).

Επιπλέον, πράξεις για τις οποίες τα στοιχεία που εκδίδονται δεν επιβαρύνονται με ΦΠΑ νοούνται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά και οι περιπτώσεις που απαριθμούνται στις απαλλαγές των άρθρων 24, 25 και 26 του Κώδικα ΦΠΑ, στις ειδικές απαλλαγές του άρθρου 27 του Κώδικα ΦΠΑ, στις απαλλαγές στην παράδοση αγαθών σε άλλο κράτος μέλος (άρθρο 28 του Κώδικα ΦΠΑ).

Τέλος διευκρινίζεται ότι στις υπόψη πράξεις περιλαμβάνονται και αυτές, για τις οποίες εκδίδονται στοιχεία των παραγράφων 10 και 11 του άρθρου 8 του ν. 4308/2014 (τιμολόγια αγοράς, τίτλοι κτήσης, κλπ).

Γ. Διακίνηση αποθεμάτων χωρίς την ύπαρξη παραστατικών στοιχείων διακίνησης (άρθρο 54, παρ. 1 περ. ιστ’ του ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με την περίπτωση α’ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4474/2017)

Για παραβάσεις που αφορούν τη διακίνηση αποθεμάτων χωρίς την ύπαρξη παραστατικών στοιχείων διακίνησης (δελτίο αποστολής, συνοδευτικό στοιχείο διακίνησης αποθεμάτων, έγγραφο διακίνησης μη τιμολογηθέντων αποθεμάτων, συγκεντρωτικό δελτίο διακίνησης, κλπ), οι οποίες διαπράττονται από 7.6.2017 και μετά, επιβάλλεται το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης η’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54, όπως αυτές προστέθηκαν με την περίπτωση β’ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4474/2017. Ήτοι 500 ή 1000 ευρώ ανάλογα με το εάν τηρούνται απλογραφικά ή διπλογραφικά βιβλία, ανά φορολογικό έλεγχο, ανεξαρτήτως του πλήθους αυτών.

Διακίνηση αποθεμάτων χωρίς την ύπαρξη παραστατικών στοιχείων διακίνησης, συνιστά ακόμη και η μη αναγραφή στο στοιχείο διακίνησης του συνόλου των διακινούμενων ειδών αποθεμάτων καθώς και η μη αναγραφή της συνολικής ποσότητας για κάθε είδος.

Σημειώνεται ότι οι περιπτώσεις αποστολής ή παραλαβής αποθεμάτων, για τις οποίες είναι απαραίτητη η ύπαρξη παραστατικών διακίνησης, καθορίζονται από τις διατάξεις των παραγράφων 8 και 9 του άρθρου 5 του ν. 4308/2014, όπως αυτές έχουν ήδη διευκρινιστεί με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1003/31.12.2014. Στην ίδια εγκύκλιο, συγκεκριμένα στην παράγραφο 5.8.4 του άρθρου 5 αυτής, αναφέρονται οι περιπτώσεις διακίνησης αποθεμάτων για τις οποίες δεν απαιτείται η έκδοση παραστατικού διακίνησης. Αυτονόητο είναι ότι οι εξαιρέσεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τα ελεγκτικά όργανα πριν τον καταλογισμό των τυχόν παραβάσεων.

Ακόμη, σημειώνεται ότι παρέλκει η έκδοση παραστατικού διακίνησης στην περίπτωση κατά την οποία εκδίδεται άμεσα το παραστατικό πώλησης (τιμολόγιο, ΑΛΣ), το οποίο και αποτελεί το έγγραφο διακίνησης και συνοδεύει τα αποθέματα κατά τη διακίνηση αυτών.

Δ. Μη συμμόρφωση με τις κατά την παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 3842/2010 (Α58) υποχρεώσεις (άρθρο 54, παρ. 1 περ. ιζ’ του ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με την περίπτωση α’ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4474/2017)

Για παραβάσεις που αφορούν τη μη συμμόρφωση με τις κατά την παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 3842/2010 (ΦΕΚ 58Α) υποχρεώσεις, οι οποίες διαπράττονται από 7.6.2017 και μετά, επιβάλλεται, στον εκδότη (πωλητή αγαθών ή υπηρεσιών), το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης θ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54, όπως αυτές προστέθηκαν με την περίπτωση β’ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν.4474/2017, ήτοι 100 ευρώ για κάθε παράβαση.

Για την εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων, ως μη συμμόρφωση με τις κατά την παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 3842/2010 υποχρεώσεις, θεωρείται η μη εξόφληση, από τον λήπτη (ιδιώτη- αγοραστή) των αγαθών ή των υπηρεσιών, φορολογικών στοιχείων συνολικής αξίας 500 ευρώ και άνω, με τη χρήση «μέσων πληρωμής με κάρτα» (όπως πιστωτικής, χρεωστικής, προπληρωμένης, κλπ) ή άλλων «ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής» (όπως τραπεζικό έμβασμα, μέσω λογαριασμού πληρωμών, κλπ).

Ε. Επανάληψη της ίδιας παράβασης και διαπίστωσή της σε νέο φορολογικό έλεγχο

Σημειώνεται ότι σε περίπτωση υποτροπής, δηλαδή διάπραξης εντός πενταετίας από την έκδοση της αρχικής πράξης επιβολής προστίμου της ίδιας ως άνω παράβασης, κατά περίπτωση, εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 54 του Κ.Φ.Δ., οι οποίες διευκρινίστηκαν με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1252/2015.

Περαιτέρω διευκρινίζεται ότι ως πρώτη παράβαση για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 54, στις νέες αυτές περιπτώσεις παραβάσεων που προστέθηκαν με τις διατάξεις του ν. 4474/2017, λαμβάνεται η διαπραχθείσα από 7.6.2017 και μετά παράβαση.

Επισημαίνεται ως προς τις παραβάσεις της περίπτωσης ιε’, που αφορούν τη μη έκδοση, ανακριβή έκδοση ή λήψη ανακριβών φορολογικών στοιχείων, ότι αυτές, εφόσον διαπιστώνονται στο πλαίσιο διενέργειας του ίδιου ελέγχου εξετάζονται ως ενιαίο σύνολο και νοείται επανάληψη παράβασης, εφόσον αυτές διαπιστώνονται σε διαφορετικό έλεγχο.

ΙΙ. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 14 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 40 ΤΟΥ Ν.4410/2016

Με τις διατάξεις της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν. 4410/2016 (ΦΕΚ141Α) τροποποιήθηκε το άρθρο 54 του ν. 4174/2013 και ενσωματώθηκαν στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ) παραβάσεις και αντίστοιχα πρόστιμα για τη με οποιονδήποτε τρόπο επέμβαση στη λειτουργία των φορολογικών ηλεκτρονικών μηχανισμών (ΦΗΜ), για την έκδοση στοιχείων λιανικής πώλησης χωρίς τη χρήση ή με τη χρήση μη εγκεκριμένου ΦΗΜ, καθώς και για την έκδοση δελτίων και αποδείξεων από το Ολοκληρωμένο Σύστημα Ελέγχου Εισροών – Εκροών, χωρίς τη χρήση εγκεκριμένου μοντέλου μηχανισμού σήμανσης. Για την ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων αυτών, παρέχονται οι ακόλουθες οδηγίες και διευκρινίσεις:

Α. Χρόνος εφαρμογής

Οι υπόψη διατάξεις εφαρμόζονται για τις κατωτέρω παραβάσεις που διαπιστώνονται από 1.1.2016 και εφεξής, ανεξαρτήτως του χρόνου διάπραξης αυτών. Εφαρμόζονται δε για τις υποθέσεις εκείνες, για τις οποίες μέχρι τη δημοσίευση του ν. 4410/2016, δηλαδή μέχρι τις 3.8.2016, δεν είχαν εκδοθεί οι οριστικές πράξεις επιβολής προστίμου.

Β. Παραβίαση ή παραποίηση ή επέμβαση στη λειτουργία των ΦΗΜ (άρθρο 54, παρ. 1 περ. ι’ του ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με την περίπτωση α’ της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν.4410/2016)

Για παραβάσεις που αφορούν την παραβίαση ή παραποίηση ή επέμβαση με οποιονδήποτε τρόπο στην λειτουργία των φορολογικών ηλεκτρονικών μηχανισμών, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες αποφάσεις περί τεχνικών προδιαγραφών καθώς και τις σχετικές αποφάσεις της αρμόδιας Επιτροπής καταλληλότητας ΦΗΜ, οι οποίες διαπιστώνονται από 1.1.2016 και εφεξής, ανεξαρτήτως του χρόνου διάπραξης αυτών, επιβάλλεται, για κάθε παράβαση, το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης ζ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54, όπως αυτές προστέθηκαν με την περίπτωση β’ της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν.4410/2016, ως ακολούθως:

α) πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ, όταν υπαίτιος της παράβασης είναι ο χρήστης ή ο κάτοχος ΦΗΜ

β) δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ, όταν υπαίτιος της παράβασης είναι η επιχείρηση μεταπώλησης ή τεχνικής υποστήριξης που έχει εξουσιοδοτηθεί για την παροχή υπηρεσιών συντήρησης και επισκευής ΦΗΜ

γ) είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, όταν υπαίτιος της παράβασης είναι η επιχείρηση που έχει λάβει, από την αρμόδια Επιτροπή, έγκριση λογισμικού (software) και υλισμικού (hardware).

Γ. Έκδοση στοιχείων λιανικής πώλησης χωρίς τη χρήση ή με τη χρήση μη εγκεκριμένου ΦΗΜ (άρθρο 54, παρ. 1 περ. ια’ του ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με την περίπτωση α’ της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν.4410/2016)

Για παραβάσεις που αφορούν την έκδοση στοιχείων λιανικής πώλησης χωρίς τη χρησιμοποίηση εγκεκριμένου φορολογικού μηχανισμού, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες αποφάσεις περί τεχνικών προδιαγραφών ΦΗΜ, καθώς και την έκδοση από μη εγκεκριμένο φορολογικό μηχανισμό, οι οποίες διαπιστώνονται από 1.1.2016 και εφεξής, ανεξαρτήτως του χρόνου διάπραξης αυτών, επιβάλλεται το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54, όπως αυτές προστέθηκαν με την περίπτωση β’ της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν.4410/2016, δηλαδή 500 ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, ανεξαρτήτως πλήθους αυτών.

Επιπρόσθετα και ανεξάρτητα από τα προαναφερόμενα, διευκρινίζεται ότι η έκδοση στοιχείων από εγκεκριμένο αλλά μη δηλωμένο φορολογικό μηχανισμό δεν εμπίπτει στην εφαρμογή των προαναφερομένων διατάξεων. Η περίπτωση αυτή δεν κατονομάζεται στις περιπτώσεις των παραβάσεων, που ορίζονται με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013, για την επιβολή των σχετικών κυρώσεων.

Δ. Έκδοση δελτίων και αποδείξεων από το Ολοκληρωμένο Σύστημα Ελέγχου Εισροών – Εκροών, χωρίς τη χρήση εγκεκριμένου μοντέλου μηχανισμού σήμανσης (άρθρο 54, παρ. 1 περ. ιβ’ του ν. 4174/2013, όπως προστέθηκε με την περίπτωση α’ της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν.4410/2016)

Για παραβάσεις που αφορούν την έκδοση δελτίων και αποδείξεων από το Ολοκληρωμένο Σύστημα Ελέγχου Εισροών – Εκροών, χωρίς τη χρήση εγκεκριμένου μοντέλου μηχανισμού σήμανσης, οι οποίες διαπιστώνονται από 1.1.2016 και εφεξής, ανεξαρτήτως του χρόνου διάπραξης αυτών, επιβάλλεται το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54, όπως αυτές προστέθηκαν με την περίπτωση β’ της παραγράφου 14 του άρθρου 40 του ν.4410/2016, δηλαδή 500 ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, ανεξαρτήτως πλήθους αυτών.

ΙΙΙ.ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΠΡΟΘΕΣΜΗ ΥΠΟΒΟΛΗ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ (ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ, ΠΕΛΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩΝ, ΔΗΛΩΣΕΙΣ Φ.Η.Μ.)

Αναφορικά με τις καταστάσεις φορολογικών στοιχείων πελατών προμηθευτών, που αφορούν περιόδους από 1.1.2014 και μετά, σε συνέχεια της εγκυκλίου ΓΓΔΕ ΠΟΛ.1252/2015 διευκρινίζεται ότι για οποιαδήποτε μεταβολή στις καταστάσεις αυτές, που επέρχεται μετά την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής τους, το πρόστιμο των 100 ευρώ, που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 (Κ.Φ.Δ.), επιβάλλεται για κάθε εκπρόθεσμη δήλωση, ανεξάρτητα από το πλήθος των μεταβαλλόμενων στοιχείων.

Ακόμη, διευκρινίζεται, δεδομένου ότι η υποχρέωση υποβολής των υπόψη καταστάσεων, που αφορούν περιόδους από 1.1.2014 και μετά είναι τριμηνιαία, ότι επιβάλλεται ξεχωριστό πρόστιμο για κάθε εκπρόθεσμη υποβολή εκάστου τριμήνου, έστω και εάν συμπίπτει η καταληκτική ημερομηνία εμπρόθεσμης υποβολής τους.

ΙV. ΜΗ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΩΝ ΘΕΩΡΗΜΕΝΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Αναφορικά με την επιβολή ή μη κυρώσεων στις περιπτώσεις μη διαφύλαξης των αχρησιμοποίητων θεωρημένων βιβλίων και στοιχείων, παρέχονται οι ακόλουθες οδηγίες και διευκρινίσεις:

-Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του Κ.Φ.Δ. (ν. 4174/2013), όπως τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις της παραγράφου 1β’ του άρθρου 3 του ν. 4337/2015 και ισχύουν, ορίζουν το χρόνο διαφύλαξης των βιβλίων και των στοιχείων. Συγκεκριμένα, οι διατάξεις αυτές ορίζουν ότι τα λογιστικά αρχεία (βιβλία και στοιχεία), οι φορολογικοί ηλεκτρονικοί μηχανισμοί, οι φορολογικές μνήμες και τα αρχεία που δημιουργούν οι φορολογικοί μηχανισμοί πρέπει να διαφυλάσσονται κατ’ ελάχιστον: α) για διάστημα πέντε (5) ετών από τη λήξη του αντίστοιχου φορολογικού έτους εντός του οποίου υπάρχει η υποχρέωση υποβολής δήλωσης ή β) εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 36 του Κώδικα, έως ότου παραγραφεί το δικαίωμα έκδοσης από τη Φορολογική Διοίκηση πράξης προσδιορισμού του φόρου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο αυτή ή γ) έως ότου τελεσιδικήσει η απαίτηση της Φορολογικής Διοίκησης σε συνέχεια διενέργειας φορολογικού ελέγχου ή έως ότου αποσβεστεί ολοσχερώς η απαίτηση λόγω εξόφλησης.

Επίσης, με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 7 του ν.4308/2014 (Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα) ορίζεται ότι το σύνολο των τηρούμενων λογιστικών αρχείων διαφυλάσσεται για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από: α) πέντε (5) έτη από τη λήξη της περιόδου και β) το χρόνο που ορίζεται από άλλη νομοθεσία.

-Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτει σαφώς ότι η εν λόγω υποχρέωση καταλαμβάνει τα τηρούμενα λογιστικά αρχεία (βιβλία και στοιχεία), δηλαδή αυτά που έχουν χρησιμοποιηθεί και όχι αυτά που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, δεδομένου ότι ο χρόνος διαφύλαξης αυτών συναρτάται με τις περιόδους που αυτά αφορούν. Ανάλογα δηλαδή με το φορολογικό έτος (περίοδο) που αυτά αφορούν, καθορίζεται και ο χρόνος διαφύλαξής τους. Συνεπώς, τόσο τα χρησιμοποιηθέντα στοιχεία, τα οποία τεκμηριώνουν τις συναλλαγές, όσο και τα χρησιμοποιηθέντα βιβλία, στα οποία απεικονίζονται οι συναλλαγές, πρέπει να διαφυλάσσονται στον οριζόμενο, από τις προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 4174/2013, χρόνο, προκειμένου να είναι εφικτός ο έλεγχος και η εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων.

-Η μη συμμόρφωση του φορολογούμενου με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του ν. 4174/2013, δηλαδή η μη διαφύλαξη των χρησιμοποιηθέντων βιβλίων και στοιχείων στον χρόνο που ορίζουν οι διατάξεις αυτές, συνιστά παράβαση της περίπτωσης η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του Κ.Φ.Δ., η οποία και επισύρει τις κυρώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου και νόμου, ήτοι πρόστιμο 2.500 ευρώ.

-Η απώλεια ή η μη διαφύλαξη των μη χρησιμοποιηθέντων θεωρημένων βιβλίων και στοιχείων δεν αποτελεί παράβαση των εν λόγω διατάξεων του ΚΦΔ, ούτε κάποια άλλη παράβαση. Επομένως, για την απώλεια ή τη μη διαφύλαξη αυτών δεν επιβάλλονται κυρώσεις, εκτός εάν αποδειχθεί ότι αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί.

Επισημαίνεται ότι ο τρόπος απόδειξης ότι τα θεωρημένα βιβλία και στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί (εξαντληθεί) ή όχι, είναι σε κάθε περίπτωση θέμα πραγματικό, η εξέταση του οποίου ανάγεται στην αρμοδιότητα του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. και των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων, οι οποίοι δύνανται να το εξετάζουν με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο (όπως από τις καταχωρήσεις στα βιβλία, τις καταστάσεις πελατών, προμηθευτών, στοιχεία που θα προσκομίσει ο υπόχρεος, κλπ).

Τέλος, τονίζεται ότι κατά τη διακοπή των εργασιών επιχειρηματικής δραστηριότητας (είτε πρόκειται για εμπρόθεσμη είτε για εκπρόθεσμη διακοπή) δεν υπάρχει υποχρέωση προσκόμισης για επίδειξη στη Δ.Ο.Υ. των αχρησιμοποίητων θεωρημένων στοιχείων, δεδομένου ότι δεν υφίσταται πλέον υποχρέωση ακύρωσης των στοιχείων αυτών κατά τη διακοπή των εργασιών επιχείρησης κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της απόφασης ΓΓΔΕ ΠΟΛ.1163/2016.

Τέλος και ανεξάρτητα από τα προαναφερόμενα διευκρινίζεται ότι «ως μη συμμόρφωση με τις κατά το άρθρο 13 υποχρεώσεις», για την εφαρμογή των διατάξεων της περίπτωσης η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54, όπως άλλωστε έχει διευκρινιστεί στο παρελθόν και με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1252/2015, θεωρείται αποκλειστικά και μόνο, η μη τήρηση βιβλίων, η τήρηση βιβλίων κατώτερης κατηγορίας από την προβλεπόμενη, η μη διαφύλαξη των λογιστικών αρχείων (βιβλίων και στοιχείων), καθώς και η μη διαφύλαξη των ΦΗΜ, φορολογικών μνημών και αρχείων των ΦΗΜ.

Επισημαίνεται ότι οι προαναφερόμενες παραβάσεις, εφόσον διαπιστώνονται στο πλαίσιο διενέργειας του ίδιου ελέγχου εξετάζονται ως ενιαίο σύνολο και ως εκ τούτου επιβάλλεται ένα πρόστιμο 2.500 ευρώ. Επανάληψη παράβασης νοείται, εφόσον αυτές διαπιστώνονται σε διαφορετικό έλεγχο.

Περαιτέρω διευκρινίζεται ότι για λοιπές περιπτώσεις παρατυπιών στην τήρηση βιβλίων και έκδοση στοιχείων (όπως η εκπρόθεσμη ενημέρωση βιβλίων, η μη εμπρόθεσμη ενημέρωση βιβλίων, η εκπρόθεσμη έκδοση στοιχείων, η μη καταχώρηση στα βιβλία στοιχείου ή στοιχείων, η μη παρακολούθηση της λογιστικής ή της φορολογικής βάσης κάποιου στοιχείου εσόδου, εξόδου, κλπ.), δεν θεμελιώνεται παράβαση και δεν επιβάλλονται πρόστιμα. Το θέμα αυτό επίσης έχει διευκρινιστεί με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1252/2015.

V. ΜΗ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΑΡΙΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΥΩΝ

Σύμφωνα με το άρθρο 8.2 της ΠΟΛ.1068/24.3.2015 ο κάτοχος/χρήστης Φ.Η.Μ. είναι υπεύθυνος για τη φύλαξη του Βιβλίου Συντήρησης του Φ.Η.Μ. τη σφράγιση και ενημέρωσή του από κάθε τεχνικό (πιστοποιημένο ή μη) που επεμβαίνει στο Hardware ή το Software του Φ.Η.Μ. καθώς και την άμεση παράδοσή του στα ελεγκτικά όργανα αν και όταν αυτό ζητηθεί.

-Σημειώνεται ότι η μη διαφύλαξη του βιβλιαρίου Συντήρησης και Επισκευών, το οποίο δεν αποτελεί λογιστικό αρχείο, ούτε αρχείο που δημιουργούν οι ΦΗΜ, ούτε βέβαια δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα, δεν κατονομάζεται στις περιπτώσεις των παραβάσεων, που ορίζονται με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013, για την επιβολή των σχετικών κυρώσεων. Επομένως, δεν επιβάλλονται κυρώσεις για τη μη διαφύλαξη αυτού, όταν η διάπραξη (διαπίστωση απώλειας ή δήλωση απώλειας) ανάγεται σε περιόδους από 1.1.2016 και μετά.

-Διευκρινίζεται ότι η μη ανταπόκριση του φορολογούμενου σε αίτημα/πρόσκληση της φορολογικής αρχής για προσκόμιση του βιβλιαρίου Συντήρησης και Επισκευών, συνιστά παράβαση της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του Κ.Φ.Δ. (μη ανταπόκριση σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης για παροχή πληροφοριών ή στοιχείων) και επιβάλλονται, κατά περίπτωση, οι κυρώσεις που προβλέπονται με τις διατάξεις των περιπτώσεων β’, γ’ και δ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54 του νόμου αυτού.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Πώς αμείβεται η Καθαρά Δευτέρα

Πώς αμείβεται η Καθαρά Δευτέρα

Η Καθαρή Δευτέρα (19 Φεβρουαρίου 2018) δεν περιλαμβάνεται στις επίσημες αργίες που ορίζει ο νόμος για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

Ωστόσο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στη χώρα μας αργούν στην περίπτωση που η Καθαρή Δευτέρα έχει χαρακτηρισθεί αργία από διάταξη ΣΣΕ, Κανονισμού Εργασίας της επιχείρησης, από επιχειρησιακή συνήθεια και έθιμο, κατά το οποίο η επιχείρηση παραμένει κλειστή την ημέρα αυτή.

Στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι μισθωτοί δεν εργασθούν σύμφωνα με τα παραπάνω δεν θα έχουν καμία μείωση του μισθού τους, ενώ όσοι αμείβονται με ημερομίσθιο, δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιό τους (άρθρ. 2 παρ.3 ΝΔ 3755/1955).

Αν παρότι έχει χαρακτηρισθεί η Καθαρά Δευτέρα πρόσθετη εορτή αργία για μία επιχείρηση, αυτή λειτουργήσει φέτος κατ’εξαίρεση, τότε για πλήρη απασχόλησή τους οι υπάλληλοι δικαιούνται προσαύξηση μισθού κατά 1/25 και οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο ένα ακόμα ημερομίσθιό τους, επί του ωρομισθίου των οποίων θα υπολογισθεί και η προσαύξηση κατά 75% για την εργασία σε ημέρες αργίας

http://www.kepea.gr/article.php?id=1607

Yπολογισμός ημερών των εργαζομένων σε Φροντιστήρια και Κέντρα Ξένων Γλωσσών

Εγκύκλιος Ε.Φ.Κ.Α. αρ. 45/2017
Yπολογισμός ημερών των εργαζομένων σε Φροντιστήρια και Κέντρα Ξένων Γλωσσών
Αθήνα 7/12/2017
Α.Π. : Δ. ΑΣΦ.1280/1595239

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Κ Ε Ν Τ Ρ Ι Κ Η Υ Π Η Ρ Ε Σ Ι Α
ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Ταχ. Διεύθυνση: Σατωβριάνδου 18
104 32 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες: Ρ. Παναγιωτοπούλου
Γ. Θεοδωρακάκης
Αριθ. τηλεφώνου: 210 5285573 – 592
E – mail: d.asfalisis@efka.gov.gr

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ.: 45

ΘΕΜΑ: «Yπολογισμός ημερών των εργαζομένων σε Φροντιστήρια και Κέντρα Ξένων Γλωσσών»

ΣΧΕΤ.: Το υπ’αριθμ. 50967/1053/7-11-2016 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης)

Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 30 του Ν.4415/2016 (ΦΕΚ 159/τ.Α’/6-9-2016) με τίτλο «Ρυθμίσεις για τα θέματα Φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων Γλωσσών», όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 11 του άρθρου 56 του Ν.4472/2017 (ΦΕΚ 74/τ.Α’/19-5-2017) και σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. ΓΕΝΙΚΑ

Οι καθηγητές που αποδεδειγμένα παρέχουν υπηρεσίες με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας σε ιδιωτικά φροντιστήρια εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών και ως 31/12/2016 υπάγονταν στην ασφάλιση του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ καταβάλουν από 1/1/2017 εισφορές υπέρ ΕΦΚΑ σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 38 του Ν. 4387/2016 (Εισφορές Μισθωτών και Εργοδοτών). Για την απασχόληση αυτή καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές υπέρ Κλάδου Κύριας Σύνταξης, Υγειονομικής Περίθαλψης, Επικουρικής Ασφάλισης και υπέρ ΟΑΕΔ, ΟΕΚ και ΟΕΕ, ανεξαρτήτως του τρόπου αμοιβής (μηνιαίος μισθός, ημερομίσθιο, ωρομίσθιο κ.λ.π.) και της διάρκειας απασχόλησης.

2. ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Σύμφωνα με τις κοινοποιούμενες διατάξεις ορίζεται ότι: «Το εβδομαδιαίο ωράριο πλήρους διδακτικής απασχόλησης στα φροντιστήρια και τα κέντρα ξένων γλωσσών καθορίζεται στις (21) διδακτικές ώρες, κατ’αναλογία με το ωράριο των εκπαιδευτικών της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ως ο μέσος όρος του μέγιστου και του ελάχιστου ωραρίου τους. Η συμπλήρωση πλήρους εβδομαδιαίου ωραρίου αντιστοιχεί σε είκοσι πέντε (25) ένσημα μηνιαίως, ανεξαρτήτως της κατανομής των διδακτικών ωρών μέσα στην εβδομάδα».

Οι κοινοποιούμενες διατάξεις έχουν εφαρμογή από την ημερομηνία δημοσίευσης του Νόμου, ήτοι από 6/9/2016.

Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις, για τους διδάσκοντες καθηγητές στα φροντιστήρια και στα κέντρα ξένων γλωσσών, οι είκοσι μία (21) διδακτικές ώρες αποτελούν το νόμιμο πλήρες εβδομαδιαίο ωράριο απασχόλησης, η συμπλήρωση του οποίου, σε μηνιαία βάση, αντιστοιχεί σε είκοσι πέντε (25) ημέρες ασφάλισης.

Εξυπακούεται ότι σε περίπτωση που το εβδομαδιαίο ωράριο δεν είναι πλήρες (δηλαδή 21 ώρες εβδομαδιαίως) τότε και οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται κατά αναλογία.

3. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΥ

Έχοντας υπόψη τις κοινοποιούμενες διατάξεις και τις διευκρινίσεις του σχετικού εγγράφου του Υπουργείου και για την ενιαία αντιμετώπιση, ερμηνεία και εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων παρέχονται οι παρακάτω οδηγίες:

Το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας πλήρους απασχόλησης για τους εργαζόμενους των Φροντιστηρίων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών καθορίζεται στις είκοσι μία (21) ώρες και κατά συνέπεια ο υπολογισμός του ωρομισθίου, προκύπτει ως ακολούθως:

6/21/25*Νόμιμος ή Συμφωνημένος Μισθός = Ωρομίσθιο

Όπου «Νόμιμος ή Συμφωνημένος Μισθός» είναι αυτός του συγκρίσιμου εργαζόμενου με καθεστώς πλήρους απασχόλησης

Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τις διατάξεις της περ.γ’ της παρ. 2 του άρθρου 38 του Ν. 4387/2016, όπως έχει συμπληρωθεί με το άρθρο 27 του Ν.4445/2016, η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση και των εργοδοτών τους είναι το ποσό που αντιστοιχεί στο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, ο οποίος σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.3 (περ.α) της υποπαρ.ΙΑ.11 του άρθρου πρώτου του Ν.4093/2012, ανέρχεται στο ποσό των 586,08€ και ισχύει από 1-1-2017.

Στις περιπτώσεις που ο μισθωτός είναι έως 25 ετών η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση και των εργοδοτών τους είναι η προβλεπόμενη με τις διατάξεις της παρ.3 (περ.β’) της υποπαρ.ΙΑ.11 του άρθρου πρώτου του ν.4093/2012 (Α’222) ήτοι 510,95 ευρώ.

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 περ. α και β του άρθρου 38 του Ν.4387/2016, το ανώτατο όριο των ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς μισθωτού και εργοδότη, ανέρχεται στο δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε προβλεπόμενο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Συνεπώς το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς κύριας σύνταξης των μισθωτών και των εργοδοτών ανέρχεται στο ποσό των 5.860,80€ και ισχύει από 1-1-2017.

Επιπλέον, επειδή κατά τις διατάξεις της παραγράφου 9 του άρθρου 2 του Ν. 3846/2010, «οι αποδοχές των εργαζομένων με σύμβαση ή σχέση εργασίας μερικής απασχόλησης υπολογίζονται όπως οι αποδοχές του συγκρίσιμου εργαζόμενου και αντιστοιχούν στις ώρες εργασίας της μερικής απασχόλησης», οι αποδοχές των μερικώς απασχολούμενων με ημερήσια ή μηνιαία αμοιβή, είναι συνάρτηση του ύψους του ημερομισθίου ή μηνιαίου μισθού που αντιστοιχεί σε πλήρη ημερησία ή μηνιαία απασχόληση, του κατά περίπτωση ισχύοντος συμβατικού ωραρίου και των
ωρών ημερήσιας ή εβδομαδιαίας απασχόλησης.

4. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

> Κατά τις ημέρες αργιών οι διδάσκοντες καθηγητές δικαιούνται τις αντίστοιχες αποδοχές, χωρίς να υποχρεούνται να εργάζονται. Στην περίπτωση απασχόλησης κατά τις Κυριακές και τις διακοπές, οι αποδοχές καταβάλλονται προσαυξημένες σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

> Σύμφωνα και σε συνδυασμό των διατάξεων του εδαφίου 2 της υποπαρ. ΙΑ13, της παρ. ΙΑ, του άρθρου πρώτου του Ν.4093/2012, όπως ισχύει, του άρθρου 80 του Ν.4144/2013, όπως ισχύει, καθώς και των σχετικών διατάξεων του άρθρου 74 του Ν. 3863/2010, η εργασία που παρέχεται πέραν των χρονικών ορίων εργασίας που καθορίζονται εκάστοτε από τη νομοθεσία, νοείται ως υπερωριακή. Ως εκ τούτου οι μισθωτοί που απασχολούνται υπερωριακά, πέραν των 21 ωρών, εφόσον έχει καταχωρηθεί η υπερωριακή αυτή απασχόλησή τους, πριν από την έναρξη πραγματοποίησης της, στο Ειδικό Βιβλίο Υπερωριών, που τηρείται από τον εργοδότη, δικαιούνται για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης, μέχρι την συμπλήρωση των 120 ωρών ετησίως, αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 40%. (Η «διδακτική ώρα» αντιστοιχεί, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, σε χρονική διάρκεια σαράντα πέντε (45) λεπτών της ώρας).

Τέλος, για διευκόλυνσή σας παραθέτουμε παραδείγματα σχετικά με τον υπολογισμό του ωρομισθίου καθώς και των υπολογισμό των ημερών ασφάλισης στην περίπτωση της μερικής απασχόλησης (ήτοι απασχόληση κάτω των 21 ωρών εβδομαδιαίως) – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Του παρόντος με ευθύνη των Προϊσταμένων των Δ/νσεων και των Τμημάτων να λάβει γνώση ενυπόγραφα το προσωπικό αρμοδιότητάς σας.

O ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΕΦΚΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Κ. ΜΠΑΚΑΛΕΞΗΣ

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΥ

> Καθηγητής φροντιστηρίου ξένων γλωσσών, 45 ετών, με μηνιαίο μισθό τον κατώτερο άνω των 25 ετών, με ατομική σύμβαση απασχόλησης – εργασία 21 ωρών την εβδομάδα και μηνιαίες αποδοχές 586,08 €.

((6/21)/25) x 586,08 = 6,70 €
κατώτατο ωρομίσθιο πλήρους απασχόλησης >25 ετών με 25 ΗΑ

> Καθηγητής φροντιστηρίου ξένων γλωσσών, 24 ετών, με μηνιαίο μισθό τον κατώτερο κάτω των 25 ετών, με ατομική σύμβαση απασχόλησης – εργασία 21 ωρών την εβδομάδα και μηνιαίες αποδοχές 510,95 €.

((6/21)/25) x 510,95 = 5,84 €
κατώτατο ωρομίσθιο πλήρους απασχόλησης <25 ετών, με 25 ΗΑ

> Καθηγητής φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης, 55 ετών, με μηνιαίο μισθό, με ατομική σύμβαση απασχόλησης – εργασία 21 ωρών την εβδομάδα και μηνιαίες συμφωνημένες αποδοχές 700,00 €.

((6/21)/25) x 700,00 = 8,00 €,
ωρομίσθιο απασχόλησης με συμφωνία μισθού 700,00 € , με 25 ΗΑ

> Καθηγητής φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης, 55 ετών, με μηνιαίο μισθό, με ατομική σύμβαση απασχόλησης – εργασία 16 ωρών την εβδομάδα και μηνιαίες συμφωνημένες αποδοχές 650,00 €.

((6/21)/25) x 650,00 = 7,43 €,
ωρομίσθιο απασχόλησης με συμφωνία μισθού 650,00 €

Οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται κατά αναλογία ως εξής: (25×16)/21= 19 ημέρες ασφάλισης το μήνα

Φορολογία ανά νομική μορφή επιχείρησης.

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε συνοπτικά την φορολογία ανά νομική μορφή επιχείρησης.

Ατομική 0.Ε. Ε.Ε. Ι.Κ.Ε. Ε.Π.Ε. Α.Ε. ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΕΣ
Φόρος εισοδήματος Ν.Π. Κλίμακα φορολογίας 29% 29% 29% 29% 29% 29%
Φόρος σε Μερίσματα / Διανεμόμενα κέρδη 0% 0% / 15% 0% / 15% 15% 15% 15% 0%
(αν τηρούν διπλογραφικά βιβλία) (αν τηρούν διπλογραφικά βιβλία)
Προκαταβολή Φόρου 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100%
Τέλος Επιτηδεύματος 650 € 1.000 € 1.000 € 1.000 € 1.000 € 1.000 € –

Φορολογία ανά νομική μορφή επιχείρησης.

Κλίμακα φορολογίας ατομικών επιχειρήσεων

Κλιμάκιο εισοδήματος (ευρώ) Φορολογικός συντελεστής % Φόρος κλιμακίου (ευρώ) Σύνολο
Εισοδήματος Φόρου
(ευρώ) (ευρώ)
20.000,00 22% 4.400,00 20.000,00  4.400,00
10.000,00 29% 2.900,00 30.000,00  7.300,00
10.000,00 37% 3.700,00 40.000,00 11.000,00
Υπερβάλλον 45%    

Παροχή σε είδος οχήματα επιχειρήσεων

Αριθμ. πρωτ.: ΔΕΑΦ 1017521 ΕΞ 2018
Πρόσθετες διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4172/2013
Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 2018
Αριθ. πρωτ.: ΔΕΑΦ 1017521 ΕΞ2018

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Α’

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 101 84 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες: Κ. Παναγοπούλου, Ι. Τζίμα, Α. Κουσίδου
Τηλέφωνο: 210 3375315 -6
210 3375311-312
Fax: 210 3375001
E-Mail: d12.a@yo.syzefxis.gov.gr
Url: www.aade.gr

Θέμα: Πρόσθετες διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013

Με αφορμή ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα και σε συνέχεια της ΠΟΛ.1045/2017 (ΑΔΑ: 731ΨΗ-ΦΟ5) εγκυκλίου μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013 ορίζεται ο τρόπος υπολογισμού της αξίας της παραχώρησης ενός οχήματος από φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα προς εργαζόμενο, εταίρο ή μέτοχο, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, η οποία υπολογίζεται ως ποσοστό της Λιανικής Τιμής προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος, αυξανόμενης όσο αυξάνεται η ΛΤΠΦ και μειούμενης όσο αυξάνεται η παλαιότητα του οχήματος, ανεξάρτητα εάν το όχημα ανήκει στην επιχείρηση ή είναι μισθωμένο με οποιονδήποτε τρόπο στα ανωτέρω πρόσωπα. Το ποσοστό καθενός οχήματος δεν επιμερίζεται σε περισσότερα του ενός πρόσωπα. Κατά ρητή νομοθετική πρόβλεψη, από τις εν λόγω διατάξεις εξαιρούνται τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχουν ΛΤΠΦ έως 12.000 ευρώ.

Οι ανωτέρω διατάξεις εφαρμόζονται για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2016 και μετά.

2. Με την ΠΟΛ.1045/2017 εγκύκλιό μας δόθηκαν οδηγίες για τον υπολογισμό της αξίας της παροχής σε είδος από την παραχώρηση εταιρικού οχήματος.
Ειδικότερα, διευκρινίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι η χρήση ενός οχήματος για επαγγελματικούς σκοπούς αφορά, μεταξύ άλλων, τα οχήματα που παρέχουν οι επιχειρήσεις σε συγκεκριμένους πωλητές, τεχνικούς και λοιπούς εργαζομένους, των οποίων η εργασία απαιτεί συχνή μετακίνηση εκτός των εγκαταστάσεων του εργοδότη (tool cars) και χρησιμοποιούνται για την επιχειρηματική δραστηριότητα του εργοδότη, ανεξάρτητα αν τα οχήματα αυτά μπορεί να χρησιμοποιούνται από τον δικαιούχο και εκτός του ωραρίου εργασίας τους. Αντιθέτως, καταλαμβάνεται και αποτελεί παροχή σε είδος η κατά τα ανωτέρω προσδιοριζόμενη αγοραία αξία των οχημάτων που παρέχονται στους εργαζόμενους λόγω της θέσης τους (π.χ. σε διευθυντές και επιθεωρητές πωλήσεων, τεχνικούς διευθυντές και λοιπά στελέχη). Επιπλέον, διευκρινίστηκε ότι αν ένα όχημα έχει παραχωρηθεί για χρήση σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο επιχείρησης, αλλά έχει ΛΤΠΦ άνω των 12.000 ευρώ, τότε δεν θα υφίσταται καμία απαλλαγή.

Επίσης, με την ίδια ως άνω εγκύκλιο διευκρινίστηκε ότι από 1.1.2016 η παροχή σε είδος, η οποία πλέον υπολογίζεται με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013, όπως αυτές ισχύουν, και όχι ως ποσοστό επί του πραγματικού κόστους του οχήματος, δεν χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της πραγματικής δαπάνης του οχήματος για την παραχωρούσα επιχείρηση, αλλά μόνο για τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος.

3. Κατόπιν των ανωτέρω και όσον αφορά σε κοινόχρηστα οχήματα, ανεξαρτήτως της ΛΤΠΦ αυτών, τα οποία δεν έχουν παραχωρηθεί σε συγκεκριμένο υπάλληλο ή ομάδες υπαλλήλων, αλλά διατίθενται από την επιχείρηση με σκοπό να χρησιμοποιούνται εκ περιτροπής από το προσωπικό της, ως αναγκαίο μέσο για τη διεκπεραίωση της εργασίας που του έχει ανατεθεί, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013, δεδομένου ότι τα εν λόγω οχήματα δεν έχουν παραχωρηθεί από την εργοδότρια επιχείρηση και ως εκ τούτου δεν συνιστούν για τον εργαζόμενο παροχή σε είδος.
Επισημαίνεται ότι έγκειται στην εκάστοτε εργοδότρια επιχείρηση να αποδείξει, με κάθε πρόσφορο μέσο (π.χ. βιβλίο κίνησης, παραμονή κατά κανόνα του οχήματος στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης μετά το πέρας του ωραρίου, μη κατονομαζόμενοι χρήστες, κλπ) σε ενδεχόμενο φορολογικό έλεγχο εάν ένα όχημα από τα αναφερόμενα πιο πάνω έχει παραχωρηθεί ή όχι. Σε αντίθετη περίπτωση, εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013, όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί με την ΠΟΛ.1045/2017 εγκύκλιο.

4. Τέλος, διευκρινίζεται ότι σε όσες περιπτώσεις ο εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος συμμετέχει στο κόστος μισθώματος του οχήματος, η αξία της παραχώρησης αυτού (η οποία λογίζεται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία για τον εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο) δεν είναι δυνατό να μειωθεί καθόσον, βάσει του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, η αξία της παραχώρησης ενός εταιρικού οχήματος προσδιορίζεται με τρόπο τεκμαρτό, ως ποσοστό της ΛΤΠΦ του εκάστοτε οχήματος, μειούμενη βάσει παλαιότητας, χωρίς να προβλέπεται συνάρτηση του εισοδήματος αυτού με τις πραγματικές δαπάνες της παραχωρούσας επιχείρησης για το συγκεκριμένο όχημα.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ Α.Α.Δ.Ε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ