Κατηγορία: Εισοδήματος

Κ.Υ.Α. αριθμ. οικ. 22528/430/ 2017
Καθιέρωση της υποχρεωτικής καταβολής από τους εργοδότες των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, μέσω τραπεζικού λογαριασμού
Αριθμ. οικ. 22528/430

(ΦΕΚ Β’ 1721/18.5.2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Το άρθρο 90 του «Κώδικα για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α΄ 98).

2. Την παρ. 10 του άρθρου 38 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85).

3. Τις διατάξεις του ν. 3996/2011 (Α΄ 170) «Αναμόρφωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, Ρυθμίσεις θεμάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις».

4. Τις διατάξεις του π.δ. 113/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας» (Α΄ 180).

5. Τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 4320/2015 «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών Οργάνων και λοιπές διατάξεις» (Α΄ 29).

6. Τις διατάξεις του π.δ/τος 189/2009 «Καθορισμός και ανακατανομή των αρμοδιοτήτων των Υπουργείων (Α΄ 221), όπως τροποποιήθηκαν με το π.δ. 24/2010 «Ανακαθορισμός των αρμοδιοτήτων των Υπουργείων και τροποποιήσεις του π.δ. 189/2009» (Α΄ 56), καθώς και τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 9 του ν. 4052/2012 «Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για εφαρμογή του νόμου Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας και άλλες διατάξεις» (Α΄ 41).

7. Τις διατάξεις του π.δ/τος 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 116).

8. Τις διατάξεις του π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 210).

9. Το γεγονός ότι από την εφαρμογή της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη επί του Κρατικού Προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Καταβολή αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα μέσω τραπεζικού λογαριασμού

Καθιερώνεται εφεξής η υποχρεωτική καταβολή από τους εργοδότες των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αποκλειστικά στους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων μισθωτών. Η καταβολή των αποδοχών στους λογαριασμούς των δικαιούχων μισθωτών γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής ή παρόχων υπηρεσιών πληρωμών.

Άρθρο 2
Κυρώσεις

Στον εργοδότη που παραβαίνει τις διατάξεις του άρθρου 1 επιβάλλονται κυρώσεις από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, σύμφωνα με τα άρθρα 23 και 24 του ν. 3996/2011 (Α΄ 170).

Άρθρο 3
Έναρξη ισχύος

Ως ημερομηνία έναρξης ισχύος ορίζεται η 1.6.2017.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 17 Μαΐου 2017

Οι Υπουργοί

Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ

Οικονομικών
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Κ.Υ.Α. αριθμ. 45231/ 2017
Ρύθμιση υποχρέωσης αποδοχής πληρωμών με κάρτα, σύμφωνα με το άρθρο 65 του ν. 4446/2016, (Α΄ 240)
Αριθμ. 45231/2017

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις:

1. Των άρθρων 62, 63, 64 και 65 του ν. 4446/2016 «Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη- Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις», (Α’ 240), όπως ισχύει.

2. Του ν. 4177/2013, (Α’ 173) «Κανόνες ρύθμισης της αγοράς προϊόντων και της παροχής υπηρεσιών και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει.

3. Της περ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016, (Α’ 94).

4. Του π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α’ 210).

5. Του π.δ. 116/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας», (Β’ 185).

6. Του Π.Δ. 111/2014 (Α’ 178/2014 και Α’ 25/2015) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», όπως ισχύει.

7. Την υπ’ αριθμ. ΥΠΟΙΚ 0010218 ΕΞ 2016/14.11.2016 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών (B’ 3696), «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου».

8. Του π.δ. 63/2005 (A’ 98) «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα».

9. Το γεγονός ότι από την παρούσα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Καθορισμός υπόχρεων δικαιούχων πληρωμής και προθεσμία συμμόρφωσης

1. Οι δικαιούχοι πληρωμής της περ. γ’ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016 (Α’ 240), οι οποίοι διαθέτουν τους παρακάτω κύριους Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριότητας (εφεξής Υπόχρεοι), υποχρεούνται να αποδέχονται μέσα πληρωμής με κάρτα κατά την ολοκλήρωση των πράξεων πληρωμής που πραγματοποιούν καταναλωτές της περ. α’ του άρθρου 62 του ν. 4446/2016, (Α’ 240).
ΚΑΔ    ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
33.12    Επισκευή μηχανημάτων
33.13    Επισκευή ηλεκτρονικού και οπτικού εξοπλισμού
33.14    Επισκευή ηλεκτρικού εξοπλισμού
35.11    Παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος
35.12    Μετάδοση ηλεκτρικού ρεύματος
35.13    Διανομή ηλεκτρικού ρεύματος
35.14    Εμπόριο ηλεκτρικού ρεύματος
35.21    Παραγωγή φυσικού αερίου
35.22    Διανομή αέριων καυσίμων μέσω αγωγών
35.23    Εμπόριο αέριων καυσίμων μέσω αγωγών
36.00    Συλλογή, επεξεργασία και παροχή νερού
43.21    Ηλεκτρικές εγκαταστάσεις
43.22    Υδραυλικές και κλιματιστικές εγκαταστάσεις θέρμανσης και ψύξης
45.11    Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων
45.19    Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων
45.20    Συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων
45.32    Λιανικό εμπόριο μερών και εξαρτημάτων μηχανοκίνητων οχημάτων σε εξειδικευμένα καταστήματα
45.40    Πώληση, συντήρηση και επισκευή μοτοσικλετών και των μερών και εξαρτημάτων τους
47.21    Λιανικό εμπόριο φρούτων και λαχανικών σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.22    Λιανικό εμπόριο κρέατος και προϊόντων κρέατος σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.23    Λιανικό εμπόριο ψαριών, καρκινοειδών και μαλακίων σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.24    Λιανικό εμπόριο ψωμιού, αρτοσκευασμάτων και λοιπών ειδών αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.25    Λιανικό εμπόριο ποτών σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.26    Λιανικό εμπόριο προϊόντων καπνού σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.30    Λιανικό εμπόριο καυσίμων κίνησης σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.41    Λιανικό εμπόριο ηλεκτρονικών υπολογιστών, περιφερειακών μονάδων υπολογιστών και λογισμικού σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.42    Λιανικό εμπόριο τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.43    Λιανικό εμπόριο εξοπλισμού ήχου και εικόνας σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.52    Λιανικό εμπόριο σιδηρικών, χρωμάτων και τζαμιών σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.54    Λιανικό εμπόριο ηλεκτρικών οικιακών συσκευών σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.59    Λιανικό εμπόριο επίπλων, φωτιστικών και άλλων ειδών οικιακής χρήσης σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.61    Λιανικό εμπόριο βιβλίων σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.64    Λιανικό εμπόριο αθλητικού εξοπλισμού σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.65    Λιανικό εμπόριο παιχνιδιών κάθε είδους σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.71    Λιανικό εμπόριο ενδυμάτων σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.72    Λιανικό εμπόριο υποδημάτων και δερμάτινων ειδών σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.73    Λιανικό   εμπόριο   φαρμακευτικών   ειδών (φαρμακεία)
47.74    Λιανικό εμπόριο ιατρικών και ορθοπεδικών ειδών σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.75    Λιανικό εμπόριο καλλυντικών και ειδών καλλωπισμού σε εξειδικευμένα καταστήματα
47.77    Λιανικό εμπόριο ρολογιών και κοσμημάτων σε εξειδικευμένα καταστήματα
55.10    Ξενοδοχεία και παρόμοια καταλύματα
55.20    Καταλύματα διακοπών και άλλα καταλύματα σύντομης διαμονής
55.30    Χώροι κατασκήνωσης, εγκαταστάσεις για οχήματα αναψυχής και ρυμουλκούμενα οχήματα
55.90    Άλλα καταλύματα
56.10    Δραστηριότητες υπηρεσιών εστιατορίων και κινητών μονάδων εστίασης
56.30    Δραστηριότητες παροχής ποτών
59.14    Δραστηριότητες προβολής κινηματογραφικών ταινιών
61.10    Ενσύρματες τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες
61.20    Ασύρματες τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες
61.30    Δορυφορικές τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες
69.10    Νομικές δραστηριότητες
69.20    Δραστηριότητες λογιστικής, τήρησης βιβλίων και λογιστικού ελέγχου· παροχή φορολογικών συμβουλών
71.11    Δραστηριότητες  αρχιτεκτόνων
71.12    Δραστηριότητες μηχανικών και συναφείς δραστηριότητες παροχής τεχνικών συμβουλών
75.00    Κτηνιατρικές  δραστηριότητες
77.11    Ενοικίαση και εκμίσθωση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων
77.12    Ενοικίαση και εκμίσθωση φορτηγών
77.21    Ενοικίαση και εκμίσθωση ειδών αναψυχής και αθλητικών ειδών
77.22    Ενοικίαση βιντεοκασετών και δίσκων
77.29    Ενοικίαση και εκμίσθωση άλλων ειδών προσωπικής ή οικιακής χρήσης
79.11    Δραστηριότητες ταξιδιωτικών πρακτορείων
79.12    Δραστηριότητες γραφείων οργανωμένων ταξιδιών
85.20    Πρωτοβάθμια εκπαίδευση
85.31    Γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση
85.32    Τεχνική και επαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση
85.41    Μεταδευτεροβάθμια μη τριτοβάθμια εκπαίδευση
85.51    Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση
85.53    Δραστηριότητες σχολών οδηγών
85.59    Άλλη εκπαίδευση π.δ.κ.α.
86.10    Νοσοκομειακές  δραστηριότητες
86.21    Δραστηριότητες άσκησης γενικών ιατρικών επαγγελμάτων
86.22    Δραστηριότητες άσκησης ειδικών ιατρικών επαγγελμάτων
86.23    Δραστηριότητες  άσκησης  οδοντιατρικών επαγγελμάτων
86.90    Άλλες δραστηριότητες ανθρώπινης υγείας
87.10    Δραστηριότητες νοσοκομειακής φροντίδας με παροχή καταλύματος
87.20    Δραστηριότητες φροντίδας με παροχή καταλύματος για άτομα με νοητική υστέρηση, ψυχικές διαταραχές και χρήση ουσιών
87.30    Δραστηριότητες φροντίδας με παροχή καταλύματος για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία
87.90    Άλλες δραστηριότητες φροντίδας με παροχή καταλύματος
88.91    Δραστηριότητες βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών
92.00    Τυχερά παιχνίδια και στοιχήματα
93.13    Εγκαταστάσεις γυμναστικής
93.21    Δραστηριότητες πάρκων αναψυχής και άλλων θεματικών πάρκων
93.29    Άλλες δραστηριότητες διασκέδασης και ψυχαγωγίας
95.11    Επισκευή  ηλεκτρονικών  υπολογιστών  και περιφερειακού εξοπλισμού
96.02    Δραστηριότητες κομμωτηρίων, κουρείων και κέντρων αισθητικής

2. Οι ως άνω Υπόχρεοι οφείλουν να συμμορφωθούν εντός τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση της παρούσας.

3. Οι ως άνω Υπόχρεοι που θα προβούν σε έναρξη δραστηριότητας, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριάντα (30) ήμερων προ της παρέλευσης της προθεσμίας, της οριζόμενης στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου, οφείλουν να συμμορφωθούν εντός τεσσάρων (4) μηνών από τη δημοσίευση της παρούσας.

4. Οι Υπόχρεοι που θα προβούν σε έναρξη δραστηριότητας ή σχετική μεταβολή μετά την παρέλευση της προθεσμίας, της οριζόμενης στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου, οφείλουν να συμμορφωθούν εντός ενός (1) μηνός από την έναρξη, ή τη μεταβολή.

Άρθρο 2
Αρμόδιες αρχές

1. Αρμόδιες αρχές για τη διενέργεια των ελέγχων, την επιβολή των προστίμων και τη βεβαίωση παραβάσεων της παρ. 1 του άρθρου 65 του ν. 4446/2016 ορίζονται η Διεύθυνση Θεσμικών Ρυθμίσεων και Εποπτείας Αγοράς Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή και οι Διευθύνσεις Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας.

2. Οι υπηρεσίες της Ειδικής Γραμματείας του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Ε.Γ.Σ.Δ.Ο.Ε) και της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), εφόσον στα πλαίσια των ελέγχων που διενεργούν βάσει των αρμοδιοτήτων τους, διαπιστώσουν παράβαση της παρ. 1 του άρθρου 65 του ν. 4446/2016, υποχρεούνται σε έγγραφη ενημέρωση της Διεύθυνσης Θεσμικών Ρυθμίσεων και Εποπτείας της Αγοράς Προϊόντων και Υπηρεσιών ή της κατά τόπο αρμόδιας Διεύθυνσης Ανάπτυξης για την περαιτέρω εφαρμογή της οριζόμενης με την παρούσα διαδικασίας.

Άρθρο 3
Διαδικασία διενέργειας ελέγχου

1. Η Α.Α.Δ.Ε. κοινοποιεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή κατάλογο στον οποίο περιλαμβάνονται:
α) Οι Αριθμοί Φορολογικού Μητρώου του συνόλου των Υπόχρεων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 1 της παρούσας.
β) Στοιχεία από τα οποία προκύπτει η δυνατότητα ή μη αποδοχής πληρωμών με κάρτα, όπως, ενδεικτικά, εισπράξεις μέσω πιστωτικών, χρεωστικών και προπληρωμένων καρτών ή άλλων μέσων πληρωμής με κάρτα, για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, σύμφωνα με την περ. δ της παρ. 4 του άρθρου 1 της ΠΟΛ.1033/28.1.2014 (Β’ 276), όπως ισχύει.

2. Οι αρμόδιες υπηρεσίες συγκροτούν κλιμάκια ελέγχου αποτελούμενα τουλάχιστον από δύο υπαλλήλους.

3. Τα κλιμάκια ελέγχου που συγκροτούνται από τις αρμόδιες αρχές της παρ. 1 του άρθρου 2 της παρούσας, είναι εφοδιασμένα με τα ακόλουθα έντυπα:
α) «ΕΝΤΟΛΗ ΕΛΕΓΧΟΥ»
β) «ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ».

4. Τα παραπάνω έντυπα ακολουθούν το πρότυπο όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 138 της υπουργικής απόφασης Α2-718/2014 (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ. – Β’ 2090), όπως ισχύει, και συντάσσονται με τη διαδικασία του άρθρου 139 της ίδιας απόφασης.

Άρθρο 4
Ύψος και διαδικασία επιβολής προστίμου

1. Στους παραβάτες του άρθρου 1 της παρούσας επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο ύψους χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.

2. Τα πρόστιμα επιβάλλονται με απόφαση του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας στην οποία υπάγονται τα ελεγκτικά όργανα που διαπίστωσαν την παράβαση. Τα ελεγκτικά όργανα υποχρεούνται να υποβάλουν εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία διαπίστωσης τέλεσης της παράβασης τις σχετικές εκθέσεις στην Υπηρεσία τους. Η απόφαση επιβολής προστίμου εκδίδεται μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών από την υποβολή της σχετικής έκθεσης, και αφού ζητηθεί ακρόαση του διοικούμενου κατά το άρθρο 6 του ν. 2690/1999 (Α’ 45), και κοινοποιείται αμελλητί στον παραβάτη.

3. Τα διοικητικά πρόστιμα της παρούσας εισπράττονται, σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε. – ν.δ. 356/1974, Α’ 90), και αποδίδονται, με την επιφύλαξη της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 2946/2001, (Α’ 224), στον Κρατικό Προϋπολογισμό.

4. Η απόφαση επιβολής διοικητικού προστίμου της παρούσης υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίησή της, η οποία ασκείται ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, εφόσον οι διοικητικές κυρώσεις έχουν εκδοθεί από την Διεύθυνση Θεσμικών Ρυθμίσεων και Εποπτείας Αγοράς Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών, και ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, στην περιφέρεια του οποίου διαπιστώθηκε η παράβαση, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Η απόφαση επί της προσφυγής εκδίδεται μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την κατάθεση της προσφυγής.

5. Η απόφαση επί της ενδικοφανούς προσφυγής υπόκειται σε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου του τόπου όπου εδρεύει το όργανο που εξέδωσε την απόφαση επιβολής προστίμου, μέσα στην προθεσμία της παρ. 1 του άρθρου 66 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

6. Το ύψος του επιβληθέντος διοικητικού προστίμου της παρ. 1 του παρόντος άρθρου μειώνεται στο ήμισυ εάν:
α) Ο υπόχρεος εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης σε αυτόν της σχετικής πράξης και σε κάθε περίπτωση πριν την άσκηση της ενδικοφανούς προσφυγής της παρ. 4, προβεί σε καταβολή του προστίμου. Η καταβολή αυτή συνεπάγεται την αυτοδίκαιη παραίτηση του υπόχρεου από κάθε δικαίωμα προσβολής ή αμφισβήτησης της πράξης επιβολής προστίμου.
β) Ο υπόχρεος εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία υποβολής καταγγελίας ή διενέργειας ελέγχου, καταθέσει στην αρμόδια ελεγκτική Υπηρεσία τιμολόγιο που αποδεικνύει την αγορά τερματικού αποδοχής καρτών πληρωμών και μέσων πληρωμής με κάρτα.

Άρθρο 5
Συνεργασία μεταξύ αρμόδιων αρχών.

Σε περίπτωση που οι αρμόδιες Υπηρεσίες της παρ. 1 του άρθρου 2 της παρούσας δεχθούν τουλάχιστον πέντε καταγγελίες σε διάστημα τριών διαδοχικών μηνών για την μη αποδοχή πληρωμών με χρήση Μέσων Πληρωμής με Κάρτα από Υπόχρεο της παρ. 1 του άρθρου 1 της παρούσας, αυτές κοινοποιούνται στην Α.Α.Δ.Ε. και στην Ε.Γ. Σ. Δ.Ο.Ε., προκειμένου να ληφθούν υπόψη κατά τον προγραμματισμό και τη διενέργεια ελέγχων, αρμοδιότητάς τους.

Άρθρο 6
Τελικές Διατάξεις

Οι διατάξεις της παρούσας ισχύουν από τη δημοσίευσή της.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 20 Απριλίου 2017

Οι Υπουργοί

Οικονομίας και Ανάπτυξης
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Υφυπουργός Οικονομικών
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ

Το γνωστό βιβλιαράκι οδηγιών των φορολογικών δηλώσεων 2017

Αθήνα, 18/1/2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β’

Ταχ. Δ/νση:Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας :101 84 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες:Αλ. Μπουραζάνη
Τηλέφωνο : 210 – 33.75.312
Fax:210 – 33.75.001

ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ
ΠΟΛ 1007/2017

Θέμα: Φορολογική μεταχείριση των αμοιβών που καταβάλλονται για τις υπηρεσίες της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013, οι οποίες παρέχονται στην Ελλάδα από μόνιμη εγκατάσταση αλλοδαπών νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων με έδρα σε κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

Με αφορμή ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 62 και της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, οι πληρωμές για αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες, ανεξαρτήτως εάν έχουν παρασχεθεί στην Ελλάδα, όταν ο λήπτης της αμοιβής είναι φυσικό πρόσωπο, υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή είκοσι τοις εκατό (20%).

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013 ορίζεται ότι τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που έχουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα και λαμβάνουν αμοιβές για τις υπηρεσίες που αναφέρονται στην περ. δ’ της παραγράφου 1 δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του άρθρου 64.

3. Επίσης, με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 του ίδιου άρθρου και νόμου ορίζεται ότι κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα και λαμβάνει αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες ή και αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες υπόκειται σε παρακράτηση φόρου.

4. Με την ΠΟΛ.1120/25.4.2014 εγκύκλιό μας, με την οποία δόθηκαν οδηγίες για τη φορολογική μεταχείριση των αμοιβών που καταβάλλονται για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες, διευκρινίστηκε ότι για τις υπηρεσίες της περ. δ’ της παραγράφου 1 που παρέχονται από τα νομικά πρόσωπα ή τις νομικές οντότητες του άρθρου 45 που έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 4 του Κ.Φ.Ε., δεν ενεργείται παρακράτηση φόρου, με εξαίρεση τις αμοιβές που λαμβάνουν για τις υπηρεσίες που παρέχουν σε φορείς γενικής κυβέρνησης, καθώς και τις αμοιβές για τεχνικά έργα, δεδομένου ότι στην περίπτωση δ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 ορίζεται ότι οι υπόψη αμοιβές που λαμβάνουν τόσο τα φυσικά πρόσωπα όσο και τα νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 3%.

Όσον αφορά στις αμοιβές που λαμβάνουν τα νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, με την ίδια εγκύκλιο διευκρινίσθηκε ότι αυτές υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου μόνο όταν παρέχονται μέσω μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα των αλλοδαπών αυτών προσώπων. Και τούτο διότι από το συνδυασμό των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 3 του ν. 4172/2013, σύμφωνα με τις οποίες, ο φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην Ελλάδα και αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος, καθώς και των διατάξεων της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 5 του ίδιου νόμου, σύμφωνα με τις οποίες, εισόδημα που προκύπτει στην ημεδαπή είναι κάθε εισόδημα πηγής Ελλάδος και ιδίως το εισόδημα από υπηρεσίες διοίκησης, συμβουλευτικές και τεχνικές που παρέχονται στην ημεδαπή μέσω μόνιμης εγκατάστασης, συνάγεται ότι οι αμοιβές που λαμβάνει το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα που δεν έχει τη φορολογική του κατοικία αλλά διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, όταν οι αμοιβές αυτές αφορούν σε παροχή υπηρεσιών της περ. δ’ της παρ. 1 στην ημεδαπή μέσω της μόνιμης εγκατάστασής του. Με την παρακράτηση αυτή δεν εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των δικαιούχων, αλλά ο φόρος που παρακρατήθηκε θα πιστωθεί έναντι του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων.

Αντίθετα, οι αμοιβές που λαμβάνει νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα το οποίο δεν έχει τη φορολογική του κατοικία και δεν διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου.

5. Με βάση τα άρθρα 49 και 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), σχετικά με την απαγόρευση των περιορισμών της ελευθερίας εγκαταστάσεως των υπηκόων ενός κράτους-μέλους στην επικράτεια ενός άλλου κράτους-μέλους και των περιορισμών της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ένωσης, αντίστοιχα, δεν είναι συμβατή με το ενωσιακό δίκαιο η διαφορετική φορολογική μεταχείριση που επιβάλλεται στις αμοιβές που καταβάλλονται σε αλλοδαπά νομικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται μέσω μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα σε σχέση με τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα φορολογικούς κατοίκους της χώρας μας, τα οποία δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου για τις ίδιες αμοιβές (σχετική και η επιστολή προκαταρκτικής διερεύνησης θεμάτων εφαρμογής του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης EU PILOT 9079/2016/TAXU/19.12.2016 της Ε.Ε.).

6. Όπως έχει αποφανθεί το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-53/13 και C-80/13, αντιτίθεται στο άρθρο 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών ρύθμιση, δυνάμει της οποίας, οι εγκατεστημένες σε ορισμένο κράτος-μέλος εταιρίες που χρησιμοποιούν εργαζομένους, τους οποίους απασχολούν και έχουν θέσει υπό απόσπαση επιχειρήσεις προσωρινής απασχολήσεως προσωπικού, οι οποίες είναι μεν εγκαταστημένες σε άλλο κράτος-μέλος, αλλά δραστηριοποιούνται στο πρώτο κράτος μέσω υποκαταστήματος, οφείλουν να παρακρατούν στην πηγή και να αποδίδουν στο πρώτο κράτος προκαταβολή επί του φόρου εισοδήματος των εν λόγω εργαζομένων, ενώ η υποχρέωση αυτή δεν προβλέπεται για τις εγκατεστημένες στο πρώτο κράτος εταιρίες που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες προσωρινής απασχολήσεως προσωπικού εγκατεστημένων στο εν λόγω κράτος.
7. Κατόπιν των ανωτέρω, διευκρινίζεται ότι οι αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες ή και αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες που λαμβάνει, μέσω της μόνιμης εγκατάστασής του στην Ελλάδα, νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, φορολογικός κάτοικος κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου.

Από την ως άνω απαλλαγή εξαιρούνται οι αμοιβές που λαμβάνουν τα ως άνω νομικά πρόσωπα για τις υπηρεσίες που παρέχουν στους φορείς γενικής κυβέρνησης της παρ. 2 του άρθρου 64 και ως εκ τούτου, υπόκεινται σε παρακράτηση με συντελεστές 1%, 4% ή 8%, κατά περίπτωση, καθώς και οι αμοιβές για τεχνικά έργα, που λαμβάνουν τα υπόψη νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, οι οποίες υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 3%, βάσει της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 64.
8. Από την έκδοση της παρούσας, κάθε άλλη εγκύκλιος με αντίθετο περιεχόμενο παύει να ισχύει ως προς τη φορολογική αντιμετώπιση του εν λόγω ζητήματος.
Τυχόν παρακρατηθέντα ποσά σύμφωνα με την ΠΟΛ.1120/25.4.2014 εγκύκλιο δεν επιστρέφονται αλλά ο παρακρατηθείς φόρος θα συμψηφισθεί με τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος των οικείων φορολογικών ετών.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

(ΦΕΚ Β’ 43/17-01-2017)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α,Β, Γ
Τηλέφωνο : 210 3375204
2. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α’, Β’, Γ’ Δ’
Τηλέφωνο : 2103375-456, -149
3. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΜΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α’, Β’
Τηλέφωνο :
4. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α’, Β’

Τηλέφωνο : 210 3375878-880, 872-875
Ταχ. Δ/νση : Καρ. Σερβίας 8
Ταχ. Κωδ. : 101 84 ΑΘΗΝΑ
Τηλέφωνο : 210 – 3375000
FAX : 210 – 3375354

ΠΟΛ 1006/2017

Θέμα: Καθορισμός του τρόπου, της διαδικασίας υποβολής δηλώσεων και ρύθμιση λοιπών θεμάτων εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α΄ του Μέρους Πέμπτου «Οικειοθελής Αποκάλυψη Φορολογητέας Ύλης Παρελθόντων Ετών» (άρθρα 57-61) του ν. 4446/2016 (Α΄ 240)

Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις των άρθρων 57-61 του ν. 4446/2016 (Α’ 240) και ειδικότερα, τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 61, με τις οποίες εξουσιοδοτείται ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων να ρυθμίζει τον τρόπο και τη διαδικασία υποβολής δηλώσεων και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των άρθρων αυτών.

2. Τις διατάξεις του ν. 4174/2013 (Α’ 170).

3. Τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α’ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Μέρους Πρώτου του ν. 4389/2016 «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» (Α’ 94) και ειδικότερα των άρθρων 1,2, 13, 14, 17 και 41, όπως ισχύουν.

4. Τις διατάξεις της υποπαραγράφου Ε2 της παραγράφου Ε του πρώτου άρθρου του ν. 4093/2012 (Α’ 222), όπως ισχύει, περί σύστασης θέσης Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 13 και της παραγράφου 10 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016, όπως ισχύουν.

5. Την αριθ. 1/20.01.2016 (ΦΕΚ 18/Υ.Θ.Δ.Δ./20.01.2016) πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών», σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παραγράφου 10 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016, όπως ισχύουν.

6. Τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 4174/2013 και ειδικότερα, τις διατάξεις της παραγράφου 1 αυτού, με τις οποίες εξουσιοδοτείται ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων να μεταβιβάζει αρμοδιότητες και να αναθέτει καθήκοντα του σε όργανα της Φορολογικής Διοίκησης, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της περ. β’ της παρ. 3 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016, όπως ισχύουν.

7. Την αριθ. Δ6Α 1036682 ΕΞ 2014/25.2.2014 (Β’ 478 και 558) απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών, με θέμα «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και εξουσιοδότηση υπογραφής «Με εντολή Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων» σε όργανα της Φορολογικής Διοίκησης», όπως ισχύει, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της περ. β’ της παρ. 3 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016, όπως ισχύουν.

8. Το γεγονός ότι με την παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό,

αποφασίζουμε:

ΜΕΡΟΣ Α’
ΥΠΟΒΟΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ

Άρθρο 1
Υποβολή και εκκαθάριση δηλώσεων

1. Οι δηλώσεις υποβάλλονται στον αρμόδιο κατά την κείμενη νομοθεσία προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ.

2. Οι δηλώσεις που υποβάλλονται χειρόγραφα, υποβάλλονται σε δύο αντίτυπα.

3. Επί του σώματος των χειρόγραφα υποβαλλόμενων δηλώσεων αναγράφεται ρητά ότι «η δήλωση υποβάλλεται βάσει των διατάξεων των άρθρων 57 έως και 61 του ν. 4446/2016». Στις περιπτώσεις υποβολής δήλωσης φυσικών προσώπων και ατομικών επιχειρήσεων αναγράφεται επιπλέον από τον υπόχρεο και ότι «Δεν εμπίπτω στις εξαιρέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 60 του ν. 4446/2016». Η αναγραφή των ανωτέρω εξομοιώνεται με υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 (Α’ 70). Αν δεν αναγραφούν οι ως άνω φράσεις, θεωρείται ότι η υποβληθείσα δήλωση δεν εμπίπτει στις διατάξεις των άρθρων 57-61 του ν. 4446/2016.

4. Εφόσον οι ανωτέρω δηλώσεις υποβάλλονται χειρόγραφα, καταχωρούνται σε ειδικό βιβλίο μεταγραφής δηλώσεων, το οποίο αφορά τη ρύθμιση των άρθρων 57 έως 61 του ν. 4446/2016, ανά φορολογία, ανά έτος, και στο οποίο θα αναγράφονται:
α) Ο αύξων αριθμός χειρόγραφης καταχώρησης, ο οποίος είναι και ο αριθμός της δήλωσης.
β) Η ημερομηνία υποβολής της δήλωσης.
γ) Το ονοματεπώνυμο ή η επωνυμία του φορολογουμένου.
δ) Το Α.Φ.Μ του φορολογουμένου.
ε) Το έτος που αφορά η υποβαλλόμενη δήλωση.
στ) Το ποσό του προκύπτοντος φόρου.
ζ) Ο τυχόν πρόσθετος φόρος.

5. Οι δηλώσεις που υποβάλλονται σύμφωνα με την παρούσα ρύθμιση, εκκαθαρίζονται με βάση τις ισχύουσες διατάξεις κατά το έτος που αφορούν. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. στην οποία υποβάλλεται η δήλωση θα προβαίνει στην εκκαθάριση της υπολογίζοντας τον πρόσθετο φόρο, κατά περίπτωση, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 57 και 58 του ν. 4446/2016.

Άρθρο 2
Δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος

1. Για τις δηλώσεις που αφορούν απόδοση φόρου εισοδήματος, και λοιπών φόρων, τελών, εισφορών, εκ των αναφερομένων στο Παράρτημα του ν. 4174/2013, εφαρμόζονται κατά περίπτωση οι διατάξεις των άρθρων 57 έως 61 του ν. 4446/2016.

2. Για την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 57-61 του ν. 4446/2016, οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος υποβάλλονται χειρόγραφα.

3. Κατά την υποβολή της αρχικής ή τροποποιητικής χειρόγραφης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος στη Δ.Ο.Υ. προσκομίζονται, κατά περίπτωση, δικαιολογητικά από τα οποία προκύπτουν τα ποσά τα οποία δηλώνονται.
Όταν δεν είναι διαθέσιμα τα δικαιολογητικά που προ-βλέπονται από τις εκάστοτε αποφάσεις για τον τύπο και περιεχόμενο της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος που εκδίδονται κατ’ έτος από τη Φορολογική Διοίκηση, τα εισοδήματα που δηλώνονται αποδεικνύονται με κάθε διαθέσιμο πρόσφορο μέσο.

4. Αν τα εισοδήματα που δηλώνονται προέρχονται από γνωστή πηγή, δηλώνονται στον οικείο κωδικό της δήλωσης. Σε περίπτωση προσαύξησης περιουσίας από άγνωστη και μη κατονομαζόμενη πηγή, δηλώνονται στον κωδικό 507, για τις χρήσεις μέχρι 31.12.2013, και στον κωδικό 403, για χρήσεις από 1.1.2014. Ως προς τα δικαιολογητικά στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται τα οριζόμενα στην παρ. 12 της ΠΟΛ.1095/29.4.2011 εγκυκλίου.

Άρθρο 3
Δηλώσεις ΦΠΑ

1. Οι δηλώσεις υποβάλλονται χειρόγραφα.

2. Ειδικά για τις δηλώσεις του άρθρου 38 του Κώδικα Φ.Π.Α. θα γίνεται χρήση των ακόλουθων εντύπων, με τη διόρθωση των αντίστοιχων κωδικών όπου απαιτείται:
α) για φορολογικές περιόδους που έληξαν έως 31.12.2013 το έντυπο Φ2 050 ΕΚΔΟΣΗ 2011(2η), που ορίστηκε με την ΑΥΟ ΠΟΛ.1149/14.7.2011 (Β’ 1688), όπως ισχύει,
β) για φορολογικές περιόδους από 1.1.2014 και εφεξής το έντυπο Φ2 050 ΕΚΔΟΣΗ 2016, που ορίστηκε με την Α ΓΓΔΕ ΠΟΛ.1084/23.6.2016 (Β’ 1943) και
γ) για διαχειριστικές περιόδους με λήξη έως και 31.12.2013, το έντυπο Φ1009/12, που ορίστηκε με την ΑΥΟ ΠΟΛ.1045/23.2.2012 (Β’ 565), για την υποβολή των εκ-καθαριστικών δηλώσεων.

Άρθρο 4
Δηλώσεις τελών και ειδικών φορολογιών

Οι δηλώσεις για τέλη, εισφορές, ειδικούς και λοιπούς φόρους που περιλαμβάνονται στην περίπτωση ε’ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 4174/2013 και αναφέρονται στο Παράρτημα του ίδιου νόμου, όπως ισχύουν, υποβάλλονται χειρόγραφα.

Άρθρο 5
Δηλώσεις στοιχείων ακινήτων, Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, Ενιαίου Τέλους Ακινήτων, Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και Ειδικού Φόρου Ακινήτων

1. Αρχικές ή τροποποιητικές δηλώσεις Φ.Μ.Α.Π. φυσικών και νομικών προσώπων καθώς και δηλώσεις Ε.Τ.ΑΚ. και Φ.Α.Π. νομικών προσώπων υποβάλλονται χειρόγραφα.
Με την υποβολή των δηλώσεων συνυποβάλλονται και τα φύλλα υπολογισμού της αξίας των ακινήτων καθώς και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την απαλλαγή ακινήτων ή εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε ακίνητα.

2. Αρχικές ή τροποποιητικές δηλώσεις Ε.Φ.Α. υποβάλλονται χειρόγραφα.
Με την υποβολή της δήλωσης συνυποβάλλονται και τα φύλλα υπολογισμού της αξίας των ακινήτων καθώς και τα απαιτούμενα με βάση τις οικείες αποφάσεις δικαιολογητικά.

3. Αρχικές ή τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 ετών 2010 και επομένων υποβάλλονται αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο, με εξαίρεση τις δηλώσεις των αποβιωσάντων και των νομικών προσώπων που έχουν διακόψει τις εργασίες τους για τα έτη πριν τη διακοπή των εργασιών τους.
Επί των σημειώσεων των φορολογουμένων θα αναγράφεται η φράση «ν. 4446/2016». Σε περιπτώσεις στις οποίες η δήλωση υποβάλλεται από φυσικά πρόσωπα αναγράφεται η φράση «δεν εμπίπτω στις εξαιρέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 60 του ν. 4446/2016». Η ως άνω σημείωση εξομοιώνεται με την υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 (Α’ 70). Αν δεν αναγραφούν οι συγκεκριμένες φράσεις με το συγκεκριμένο λεκτικό, όπως ακριβώς ορίζονται στην παρούσα, θεωρείται ότι η δήλωση δεν εμπίπτει στις ευνοϊκές διατάξεις των άρθρων 57-61 του ν. 4446/2016.

4. Μετά την υποβολή δηλώσεων Ε9, δηλώσεις – πράξεις προσδιορισμού Ε.Τ.ΑΚ. και Φ.Α.Π. φυσικών προσώπων, καθώς και ΕΝΦΙΑ, φυσικών και νομικών προσώπων, συντίθενται και εκκαθαρίζονται ηλεκτρονικά, με βάση την ισχύουσα ηλεκτρονική εφαρμογή, και ο τυχόν επιπλέον προσδιορισθείς πρόσθετος φόρος διαγράφεται με απόφαση του αρμοδίου προϊσταμένου Δ.Ο.Υ., μετά από αίτηση του υπόχρεου.

Άρθρο 6
Δηλώσεις φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών, κερδών από τυχερά παίγνια και μεταβίβασης ακινήτων

1. Αρχικές ή τροποποιητικές δηλώσεις με τη χρήση των ευνοϊκών διατάξεων των άρθρων 57 έως και 61 του ν. 4446/2016 υποβάλλονται χειρόγραφα.

2. Με την υποβολή των δηλώσεων συνυποβάλλονται και τα φύλλα υπολογισμού της αξίας των ακινήτων καθώς και τα απαιτούμενα κατά περίπτωση δικαιολογητικά.

ΜΕΡΟΣ Β’
ΥΠΟΒΟΛΗ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΛΕΓΧΟ

Άρθρο 7
Διαδικασία υπαγωγής στη ρύθμιση σε περιπτώσεις ελέγχου

1. Στις διατάξεις της ρύθμισης των άρθρων 57 έως 61 του ν. 4446/2016 μπορούν να υπαχθούν και φορολογούμενοι για τους οποίους έχει εκδοθεί ή θα εκδοθεί εντολή ελέγχου μέχρι την 31.05.2017, με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων του άρθρου 60 του νόμου αυτού.

2. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. ή του Ελεγκτικού Κέντρου ή του Ειδικού Συνεργείου Ελέγχου του άρθρου 39 του ν. 1914/1990, ή της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε., υπάλληλος των οποίων διενεργεί ή θα διενεργήσει έλεγχο βάσει εντολής ελέγχου που έχει εκδοθεί ή θα εκδοθεί μέχρι την 31-05-2017 και εφόσον δεν έχει κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο η εντολή ελέγχου ή η πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, συντάσσει σύμφωνα με το συνημμένο υπόδειγμα, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της παρούσης και κοινοποιεί στον φορολογούμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 4174/2013, ειδική πρόσκληση προκειμένου, εφόσον το επιθυμεί, να ασκήσει το σχετικό δικαίωμα περί υποβολής δηλώσεων.
Στην ειδική πρόσκληση αναγράφονται ο αριθμός, η ημερομηνία της εντολής ελέγχου, η φορολογική περίοδος ή υπόθεση καθώς και το είδος φορολογίας που αφορά ο φορολογικός έλεγχος.
Μετά την κοινοποίηση της ειδικής πρόσκλησης, έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στο δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α’ της παραγράφου 3 του άρθρου 58 του ν. 4446/2016 για την προθεσμία υποβολής δηλώσεων και τον καθορισμό του οφειλόμενου πρόσθετου φόρου.

3. Για κάθε δήλωση της παραγράφου 1 του άρθρου 57 του ν. 4446/2016 συνυποβάλλεται υποχρεωτικά και υπεύθυνη δήλωση, συμπληρωμένη σύμφωνα με συνημμένο υπόδειγμα, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παρούσας, στην οποία εμπεριέχονται στοιχεία αναφορικά με την κοινοποίηση (και την ημερομηνία κοινοποίησης) ή μη εντολής ελέγχου ή πρόσκλησης παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013 ή ειδικής πρόσκλησης της παραγράφου 2 του άρθρου 7 της παρούσας, την φορολογική περίοδο ή υπόθεση και το είδος της φορολογίας που αφορά ο φορολογικός έλεγχος, την αρμόδια Ελεγκτική Υπηρεσία, όπως αυτά αναφέρονται στην εντολή ελέγχου, την πρόσκληση του άρθρου 14 ν. 4174/2013 ή την ειδική πρόσκληση, την κοινοποίηση (και την ημερομηνία κοινοποίησης) ή μη προσωρινού προσδιορισμού φόρου, τελών, εισφοράς ή προστίμου.
Κατόπιν υποβολής των δηλώσεων του ν. 4446/2016, οι φορολογούμενοι προσκομίζουν φωταντίγραφα των υποβληθεισών δηλώσεων και των σχετικών παραστατικών στην αρμόδια ελεγκτική υπηρεσία, προκειμένου αυτές να συνεκτιμηθούν κατά τη διενέργεια του ελέγχου. Παράλληλα οι Δ.Ο.Υ., οι οποίες παραλαμβάνουν τις δηλώσεις, ενημερώνουν χωρίς καθυστέρηση τις ελεγκτικές υπηρεσίες, οι οποίες και μπορούν να αναζητούν τις δηλώσεις αυτές.

Άρθρο 8
Περιπτώσεις υπαγωγής

1. Οι φορολογούμενοι δύνανται να υποβάλουν τις δηλώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 57 εντός τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση του ν. 4446/2016, ήτοι έως την 23.1.2017, εφόσον έχει ήδη κοινοποιηθεί σε αυτούς προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός φόρου ή προστίμων, κατά την ημερομηνία κατάθεσης του ν. 4446/2016 στη Βουλή (12.12.2016) και δεν έχει κοινοποιηθεί οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή προστίμων ή οποιαδήποτε αντίστοιχη καταλογιστική πράξη, με βάση τις προϊσχύσασες του ν. 4174/2013 διατάξεις.
Οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή επιβολής προστίμων που αφορούν προσωρινούς διορθωτικούς προσδιορισμούς φόρου ή προστίμων, οι οποίοι είχαν ήδη κοινοποιηθεί κατά την ημερομηνία κατάθεσης του ν. 4446/2016 στη Βουλή, κοινοποιούνται μόνο μετά την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών.
Σε περίπτωση που πριν την κοινοποίηση των ανωτέρω οριστικών πράξεων υποβάλλονται δηλώσεις σύμφωνα με το ν. 4446/2016, ισχύουν τα ακόλουθα:

α. Εφόσον η φορολογητέα ύλη που περιλαμβάνεται στις δηλώσεις αυτές, δεν διαφοροποιείται σε σχέση με τη φορολογητέα ύλη του προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου και αφορά την ίδια φορολογική περίοδο και το ίδιο φορολογικό αντικείμενο που αναφέρεται στην εντολή ελέγχου, αυτή θα λαμβάνεται υπόψη κατά την σύνταξη της οικείας έκθεσης ελέγχου και την ολοκλήρωση της υπόθεσης, ως προς το συγκεκριμένο φορολογικό αντικείμενο και τη συγκεκριμένη φορολογική περίοδο.
Ομοίως, εφόσον η φορολογητέα ύλη που περιλαμβάνεται στις δηλώσεις αυτές, δεν διαφοροποιείται σε σχέση με τη φορολογητέα ύλη των εκδοθεισών πράξεων οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, και υπό τις ίδιες ως άνω προϋποθέσεις, οι εκδοθείσες οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και επιβολής προστίμων θα τροποποιούνται αναλόγως, με αιτιολογημένη πράξη, η οποία συντάσσεται και υπογράφεται από το όργανο που τις εξέδωσε.

β. Εφόσον η φορολογητέα ύλη των δηλώσεων του ν. 4446/2016 υπολείπεται της φορολογητέας ύλης του προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου, αυτή θα λαμβάνεται υπόψη κατά την σύνταξη της οικείας έκθεσης ελέγχου, προκειμένου να εκδίδονται οι οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και επιβολής προστίμων.
Ομοίως, εάν η φορολογητέα ύλη των δηλώσεων του ν. 4446/2016 υπολείπεται της φορολογητέας ύλης των εκδοθεισών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού, θα γίνεται τροποποίηση των πράξεων αυτών με αιτιολογημένη πράξη, η οποία συντάσσεται και υπογράφεται από το όργανο που τις εξέδωσε, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων του ν. 4174/2013.

γ. Εφόσον με την φορολογητέα ύλη που περιλαμβάνεται στις υποβαλλόμενες δηλώσεις του ν. 4446/2016, αποκαθίστανται πλήρως φορολογικές παραβάσεις σε όλες τις φορολογίες που επηρεάζονται από τις παραβάσεις αυτές, εφαρμόζονται αναλόγως τα αναφερόμενα στην περίπτωση α’ της παρούσας παραγράφου για τους προσωρινούς προσδιορισμούς φόρου και προστίμων καθώς και για τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και προστίμων.

δ. Εφόσον με τη φορολογητέα ύλη που περιλαμβάνεται στις υποβαλλόμενες δηλώσεις του ν. 4446/2016, αποκαθίστανται μερικώς φορολογικές παραβάσεις σε όλες τις φορολογίες που επηρεάζονται από τις παραβάσεις αυτές, εφαρμόζονται αναλόγως τα αναφερόμενα στην περίπτωση β’ της παρούσας παραγράφου για τους προσωρινούς προσδιορισμούς φόρου και προστίμων καθώς και για τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και προστίμων.

ε. Εκδοθείσες οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή επιβολής προστίμων, οι οποίες κοινοποιήθηκαν μετά την ημερομηνία κατάθεσης του ν. 4446/2016 (12-12-2016) και μέχρι τη λήξη της προθεσμίας του τρίτου εδαφίου της παρ. 5 του άρθρου 58 του ως άνω νόμου (23-1-2017), μετά την υποβολή δηλώσεων της παρούσας παραγράφου τροποποιούνται με αιτιολογημένη πράξη του οργάνου που τις εξέδωσε, εφαρμοζομένων των ανωτέρω, κατά περίπτωση. Πράξεις που κοινοποιήθηκαν μετά την 12-12-2016 κοινοποιούνται εκ νέου μετά την πάροδο της ανωτέρω τριακονθήμερης προθεσμίας, σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 58 του νόμου, είτε ως έχουν, είτε αφού τροποποιηθούν, κατά τα αναφερόμενα στο προηγούμενο εδάφιο. Οι σχετικές διαδικαστικές προθεσμίες εκκινούν μετά την ως άνω εκ νέου κοινοποίησή τους.

2. Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει τις δηλώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 57, για φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή, εντός εξήντα (60) ημερών από τη δημοσίευση του ν. 4446/2016 εφόσον έχει ήδη κοινοποιηθεί σε αυτόν εντολή ελέγχου ή πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, κατά την κατάθεση του ν. 4446/2016 στη Βουλή (12-12-2016).
Προσωρινοί διορθωτικοί προσδιορισμοί φόρου ή προστίμων, κοινοποιούνται μόνο μετά την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών.
Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει δηλώσεις για τα φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή και μετά την πάροδο των εξήντα (60) ημερών και μέχρι το πέρας της προθεσμίας της παραγράφου 1 του άρθρου 57, εφόσον δεν έχει εκδοθεί οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή προστίμου. Αναφορικά με την υποβολή δηλώσεων του ν. 4446/2016, εφόσον έχει ήδη κοινοποιηθεί, την 12-12-2016 εντολή ελέγχου ή πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, ισχύουν τα ακόλουθα:

α. Σε περίπτωση που οι δηλώσεις του ν. 4446/2016 υποβάλλονται πριν την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών καθώς και στην περίπτωση που αυτές υποβάλλονται μετά την ανωτέρω προθεσμία και δεν έχει κοινοποιηθεί προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός φόρου ή προστίμου, τότε οι δηλώσεις αυτές λαμβάνονται υπόψη κατά τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου.

β. Σε περίπτωση που οι δηλώσεις του ν. 4446/2016 υποβάλλονται μετά την ανωτέρω προθεσμία των εξήντα (60) ημερών και έχει ήδη κοινοποιηθεί προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός φόρου ή προστίμου, τότε έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.
Εφόσον με τη φορολογητέα ύλη που περιλαμβάνεται στις υποβαλλόμενες δηλώσεις του ν. 4446/2016 αποκαθίστανται πλήρως ή μερικώς φορολογικές παραβάσεις σε όλες τις φορολογίες που επηρεάζονται από τις παραβάσεις αυτές, έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, αντιστοίχως.

3. Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει τις δηλώσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 57, για φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή, εντός ενενήντα (90) ημερών από την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου ή της πρόσκλησης παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, ή της ειδικής πρόσκλησης της παρ. 2 του άρθρου 7 της παρούσας, εφόσον η εντολή ελέγχου ή η πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013, κοινοποιείται σε αυτόν μετά την κατάθεση του ν. 4446/2016 στη Βουλή (12-12-2016).
Προσωρινοί διορθωτικοί προσδιορισμοί φόρου ή προστίμων, κοινοποιούνται μόνο μετά την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας των ενενήντα (90) ημερών.
Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει δηλώσεις για τα φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή και μετά την πάροδο των ενενήντα (90) ημερών και μέχρι το πέρας της προθεσμίας της παραγράφου 1 του άρθρου 57, εφόσον δεν έχει εκδοθεί οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ή προστίμου.
Αναφορικά με την υποβολή δηλώσεων του ν. 4446/2016, εφόσον η εντολή ελέγχου ή η πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013 ή η ειδική πρόσκληση της παρ. 2 του άρθρου 7 της παρούσας κοινοποιείται μετά την 12-12-2016, ισχύουν τα ακόλουθα:

α. Σε περίπτωση που οι δηλώσεις του ν. 4446/2016 υποβάλλονται πριν την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας των ενενήντα (90) ημερών καθώς και στην περίπτωση που αυτές υποβάλλονται μετά την ανωτέρω προθεσμία και δεν έχει κοινοποιηθεί προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός φόρου ή προστίμου, τότε οι δηλώσεις αυτές λαμβάνονται υπόψη κατά τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου.

β. Σε περίπτωση που οι δηλώσεις του ν. 4446/2016 υποβάλλονται μετά την ανωτέρω προθεσμία των ενενήντα (90) ημερών και έχει ήδη κοινοποιηθεί προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός φόρου ή προστίμου, τότε έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.
Εφόσον με την φορολογητέα ύλη που περιλαμβάνεται στις υποβαλλόμενες δηλώσεις του ν. 4446/2016, αποκαθίστανται πλήρως ή μερικώς φορολογικές παραβάσεις σε όλες τις φορολογίες που επηρεάζονται από τις παραβάσεις αυτές, έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, αντιστοίχως.

4. Οι υποβαλλόμενες σύμφωνα με τον ν. 4446/2016 δηλώσεις, επαληθεύονται και αξιολογούνται πριν η Φορολογική Διοίκηση προβεί στην έκδοση ή την τροποποίηση της εκδοθείσας οριστικής πράξης, εφόσον επηρεάζουν το αποτέλεσμα του φορολογικού ελέγχου.

Η Απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

ΣτΕ 3325/2015
Εκπιπτόμενες δαπάνες. Εκπίπτουν οι δαπάνες καθαριότητας, καθώς και δαπάνες για αναψυκτικά, καφέδες, κ.λπ. για το προσωπικό και για πελάτες εταιρίας
Περίληψη

Δαπάνες για αγορά ειδών  καθαριότητας, καθώς και για αναψυκτικά και καφέδες κλπ για το προσωπικό και τους πελάτες εταιρίας. Τα είδη καθαρισμού  χρειάζονται για τη λειτουργία ενός χώρου επαγγελματικού ή μη, ενώ η κάλυψη της δαπάνης  αγοράς καφέδων, αναψυκτικών κ.λ.π. για το προσωπικό της και τους πελάτες της, γίνονται προς  το συμφέρον της επιχείρησης αφενός διότι συμβάλλουν στην καλύτερη απόδοση των υπαλλήλων  της και αφετέρου διότι συντελούν στην ανάπτυξη των εργασιών της.

Εκπίπτουν οι  δαπάνες για τη συντήρηση και  επισκευή των επαγγελματικών γενικά εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και αυτοκινήτων οχημάτων. Για τις δαπάνες ενοικίασης μεταφορικών μέσων, ασφάλιστρα μεταφορικών μέσων, τέλη μεταφορικών μέσων, επισκευές μεταφορικών μέσων, και αποσβέσεις μεταφορικών μέσων, η φορολογική αρχή πρέπει να αποδείξει ότι έγιναν για την κάλυψη προσωπικών αναγκών των μελών του Δ.Σ., καθώς  και των πωλητών.

Ομοίως και για τις δαπάνες κίνησης (καύσιμα) η φορολογική αρχή πρέπει να αποδείξει ότι η χρήση των αυτοκινήτων της εταιρίας έγινε με σκοπό την κάλυψη των προσωπικών αναγκών των υπαλλήλων της, ή των μελών της διοίκησης, για να τις απορρίψει ως μη παραγωγικές.

ΣτΕ  3325/2015
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 11 Μαρτίου 2015 με την εξής σύνθεση: Ε. Γαλανού,  Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Α.-  Γ. Βώρος, Ε. Νίκα, Σύμβουλοι, Ειρ. Σταυρουλάκη, Ι. Δημητρακόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α.  Ζυγουρίτσα.

Για να δικάσει την από 10 Μαρτίου 2010 αίτηση: του Προϊσταμένου Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (Δ.Ε.Κ.) Αθηνών, ο οποίος παρέστη με  τον ………………….., Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία…………………………, που εδρεύει στο ………………………………., η οποία παρέστη με το δικηγόρο ………………………………………, που τον διόρισε  με ειδικό πληρεξούσιο, Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Προϊστάμενος επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθμ. 85/2009  απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Ε. Νίκα.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του αναιρεσείοντος Προϊσταμένου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η  αίτηση και τον πληρεξούσιο της αναιρεσίβλητης εταιρείας, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα σκέφτηκε κατά τον νόμο.

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως δεν απαιτείται καταβολή παραβόλου.

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η αναίρεση της υπ’ αριθμ. 85/2009 αποφάσεως του  Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, κατόπιν συνεκδικάσεως αντιθέτων εφέσεων της  διαδίκου εταιρίας και του Δημοσίου κατά της υπ’ αριθμ. 15193/2007 αποφάσεως του Διοικητικού  Πρωτοδικείου Αθηνών, έγιναν αυτές εν μέρει δεκτές, μεταρρυθμίσθηκε η ως άνω πρωτόδικη  απόφαση και προσδιορίσθηκαν τα καθαρά κέρδη της εταιρίας κατά την διαχειριστική περίοδο από  1.1.1999 έως 31.12.1999 στο ποσό των 7.906.487 ευρώ.

3. Επειδή, ειδικότερα, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, η διάδικος εταιρία, η  οποία έχει ως αντικείμενο εργασιών, μεταξύ άλλων, την εισαγωγή, εξαγωγή και εμπορία  πολλαπλασιαστικού υλικού φυτών, την υπαίθρια ή σε θερμοκήπια καλλιέργεια αγρών με κάθε  είδους φυτά, κηπευτικά κ.λ.π., για την δημιουργία φυτωρίων και την εμπορία των προϊόντων των  καλλιεργειών αυτών, την δημιουργία εργαστηρίων και εργοστασίων επεξεργασίας, τυποποίησης και  συσκευασίας πολλαπλασιαστικού υλικού, την καλλιέργεια εκτάσεων με λαχανοκηπευτικά,  ανθοκομικά και άλλα γεωργικά φυτά για σποροπαραγωγή και τυποποίηση σπόρων, τις γεωργικές  και γεωργοοικονομικές μελέτες και εφαρμογές κ.λ.π., τήρησε για την παρακολούθηση των  εργασιών της, κατά την υπό κρίση διαχειριστική περίοδο (1999), βιβλία και στοιχεία Γ΄ κατηγορίας  και με την οικεία δήλωση φορολογίας εισοδήματος δήλωσε καθαρό φορολογητέο εισόδημα  1.742.759.125 δραχμών.

Η φορολογική αρχή, μετά από έλεγχο, έκρινε τα τηρηθέντα βιβλία και  στοιχεία αυτής επαρκή και ακριβή, αλλά προέβη σε λογιστική αναμόρφωση των αποτελεσμάτων  της, μη αναγνωρίζοντας προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδά της, αφ’ ενός κονδύλια  συνολικού ύψους 389.182.764 δραχμών, που προσέθεσε ως λογιστικές διαφορές στα  δηλωθέντα/προκύπτοντα καθαρά κέρδη της, αφ’ ετέρου ποσό 605.806.015 δραχμών, που  αντιστοιχεί στο ύψος μη καλυφθέντος αφορολογήτου αποθεματικού επενδύσεων, και, τελικώς, με  το υπ’ αριθμ. 1138/10.10.2002 φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος, ο Προϊστάμενος του Εθνικού  Ελεγκτικού Κέντρου (ΕΘ.Ε.Κ.) προσδιόρισε τα καθαρά κέρδη της σε 2.737.747.904 δραχμές και  κατελόγισε εις βάρος της κύριο και πρόσθετο, λόγω ανακριβείας της δηλώσεως, φόρο, καθώς και  προκαταβολή φόρου συνολικού ύψους 1.360.871.195 δραχμών. Κατά του ως άνω φύλλου  ελέγχου η εταιρία άσκησε προσφυγή, η οποία έγινε εν μέρει δεκτή με την υπ’ αριθμ. 15193/2007  απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και μεταρρυθμίσθηκε το φύλλο αυτό,  διαγραφέντος ποσού ύψους 338.957.170 δραχμών από λογιστικές διαφορές της επίδικης  διαχειριστικής χρήσεως. Κατά της πρωτόδικης αυτής αποφάσεως ασκήθηκαν αντίθετες εφέσεις της  εταιρίας και του Δημοσίου, οι οποίες, όπως προαναφέρθηκε, έγιναν εν μέρει δεκτές με την  αναιρεσιβαλλομένη απόφαση.

4. Επειδή, το άρθρο 31 παρ. 1 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2238/1994 (ΦΕΚ Α΄  151) Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, το οποίο εφαρμόζεται, κατ’ άρθρ. 105 παρ. 1 και 2 του  ιδίου Κώδικα, και στις ημεδαπές ανώνυμες εταιρίες, ορίζει ότι το καθαρό εισόδημα των  επιχειρήσεων, που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία τρίτης κατηγορίας του Κώδικα  Βιβλίων και Στοιχείων εξευρίσκεται λογιστικώς με έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των, κατά  κατηγορίες, καθοριζομένων εξόδων, στα οποία συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, και τα γενικά  έξοδα διαχειρίσεως (περ. α). Ως τέτοια δε νοούνται οι παραγωγικές εν γένει δαπάνες της  επιχειρήσεως, δηλαδή οι δαπάνες, οι οποίες, εν όψει του σκοπού για τον οποίο διατίθενται και των  εκάστοτε ειδικών συνθηκών, συμβάλλουν, κατά βάση, στην διεύρυνση των εργασιών της  επιχειρήσεως και στην αύξηση του εισοδήματός της, τέτοιες δε δαπάνες μπορεί να καταβάλλονται  και οικειοθελώς (βλ. ΣτΕ 1686/2014 ΣτΕ 8/2014, ΣτΕ 650/2005, πρβλ. ΣτΕ 1729/2013, ΣτΕ 2033/2012 κ.α.). Εξ  άλλου, όταν η φορολογική αρχή, αμφισβητώντας τα δεδομένα των ακριβώς και επαρκώς  τηρουμένων βιβλίων και στοιχείων του φορολογουμένου, τα οποία υποχρεούται, κατ’ αρχήν, να  αναγνωρίζει (βλ. άρθρο 30 παρ. 1 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, Π.Δ. 186/1992, ΦΕΚ Α΄ 84),  αρνείται την έκπτωση δαπάνης λόγω ελλείψεως ορισμένης προϋποθέσεως, η εντεύθεν διαφορά  περιορίζεται στην διάγνωση της υπάρξεως ή μη της προϋποθέσεως αυτής. Σε περίπτωση δε που  κριθεί, στο πλαίσιο της σχετικής δίκης, ότι συντρέχει η εν λόγω προϋπόθεση, το δικαστήριο οφείλει  να αναγνωρίσει την έκπτωση της δαπάνης χωρίς να κρίνει επί των λοιπών τυχόν προϋποθέσεων  που απαιτούνται μεν από το νόμο για την έκπτωση, αλλά που δεν αποτέλεσαν αντικείμενο  αμφισβητήσεως κατά την οικεία φορολογική εγγραφή (ΣτΕ 1686/2014 ΣτΕ 8/2014, ΣτΕ 3450/2005 ΣτΕ 1/2005, ΣτΕ 1154/2004 7μ.).

5. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, η φορολογική  αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα της αναιρεσίβλητης ποσό  6.471.930 δραχμών, το οποίο καταβλήθηκε για έξοδα ταξιδιών των πωλητών της προς την  επαρχία. Η απόρριψη του ως άνω κονδυλίου από την φορολογική αρχή εχώρησε με την αιτιολογία  ότι οι εν λόγω πωλητές δεν εκπροσωπούσαν «αποκλειστικά» την αναιρεσίβλητη εταιρία, αλλά και  την θυγατρική της, με την επωνυμία …………………., και, ως εκ τούτου, το ποσό αυτό  καταβλήθηκε από ελευθεριότητα και, επομένως, δεν είναι παραγωγική η εν λόγω δαπάνη. Το  δικάσαν εφετείο, αφού έλαβε υπ’ όψη «αφενός το ποσοστό συμμετοχής της [αναιρεσίβλητης] στο  κεφάλαιο της………………………., το οποίο ανέρχεται σε 99%, αφετέρου το αντικείμενο των εργασιών τους,  το οποίο είναι παρεμφερές, καθώς και το γεγονός ότι συνεργάζονται» έκρινε ότι «η εν λόγω  δαπάνη είναι παραγωγική, αφού συμβάλλει στην αύξηση των εσόδων της [αναιρεσίβλητης], από τη  συμμετοχή της στα κέρδη της θυγατρικής της και, συνεπώς, η σχετική λογιστική διαφορά έπρεπε  να διαγραφεί, όπως ορθά κρίθηκε και με την εκκαλούμενη απόφαση» απορρίπτοντας τον αντίθετο  ισχυρισμό του Ελληνικού Δημοσίου. Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης δεν αιτιολογείται  νομίμως διότι η επίμαχη δαπάνη, εφ’ όσον, όπως περιγράφεται στην προσβαλλομένη απόφαση,  αναφέρεται τόσο σε δαπάνη της αναιρεσίβλητης εταιρίας όσο και σε δαπάνη τρίτης επιχειρήσεως,  δηλαδή δεν έγινε εξ ολοκλήρου και αποκλειστικώς στο πλαίσιο της επιχειρηματικής/παραγωγικής  δραστηριότητας της αναιρεσίβλητης, δεν αποτελεί παραγωγική δαπάνη της αναιρεσείουσας κατά  την έννοια του νόμου και, επομένως, μη νομίμως κρίθηκε από το δικάσαν εφετείο εκπεστέα.  Συνεπώς, είναι βάσιμος ο λόγος με τον οποίο προβάλλεται η ως άνω πλημμέλεια της κρίσεως του  δικαστηρίου, η δε προσβαλλομένη απόφαση είναι αναιρετέα ως προς το κεφάλαιό της αυτό.

6. Επειδή, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη απόφαση, μεταξύ των λογιστικών διαφορών  που προστέθηκαν από την φορολογική αρχή στα καθαρά κέρδη της αναιρεσίβλητης,  περιλαμβάνεται και κονδύλιο ποσού 1.670.000 δραχμών, που δαπανήθηκε για αγορά ειδών  καθαριότητας, καθώς και για αναψυκτικά και καφέδες κλπ για το προσωπικό και τους πελάτες της  αναιρεσίβλητης εταιρίας. Το δικάσαν εφετείο, αφού έλαβε υπ’ όψη ότι «πρόκειται για μικροέξοδα  που καλύπτονται από νόμιμα παραστατικά, καθώς και ότι, κατά κοινή πείρα, τα είδη καθαρισμού  χρειάζονται για τη λειτουργία ενός χώρου επαγγελματικού ή μη, ενώ η κάλυψη της δαπάνης  αγοράς καφέδων, αναψυκτικών κ.λ.π. για το προσωπικό της και τους πελάτες της, γίνονται προς  το συμφέρον της επιχείρησης αφενός διότι συμβάλλουν στην καλύτερη απόδοση των υπαλλήλων  της και αφετέρου διότι συντελούν στην ανάπτυξη των εργασιών της» έκρινε την εν λόγω δαπάνη  παραγωγική και εκπεστέα, απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον περί του αντιθέτου λόγο εφέσεως του  Ελληνικού Δημοσίου. Η κρίση αυτή είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, διότι υπό τα  βεβαιούμενα στην προσβαλλομένη περιστατικά, η επίδικη δαπάνη ήταν πράγματι παραγωγική κατά  το νόμο, εν όψει δε της φύσεως της εν λόγω δαπάνης και του περιεχομένου του σχετικού λόγου  εφέσεως του Δημοσίου («το ποσό δεν συνδέεται αιτιωδώς με την καλύτερη λειτουργία και την  εντεύθεν επίτευξη του κέρδους της φορολογουμένης, ώστε να συμβάλει και μάλιστα σοβαρά στην  επαύξηση της παραγωγικότητάς της»), δεν απαιτούντο περαιτέρω εκτιμήσεις περί της  παραγωγικότητας της δαπάνης και, συνεπώς, ο περί του αντιθέτου λόγος αναιρέσεως, με τον  οποίο προβάλλεται ότι η κρίση του διοικητικού εφετείου έπρεπε να στηρίζεται σε εκτίμηση  συγκεκριμένων στοιχείων, βάσει των οποίων να διαπιστωθεί ότι η δαπάνη συνδέεται αιτιωδώς με  την αύξηση της παραγωγικότητας της εταιρίας και είναι εύλογη και ανάλογη με την φύση και τον  κύκλο των εργασιών της, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

7. Επειδή, στις δαπάνες που αφαιρούνται από τα ακαθάριστα έσοδα των ανωνύμων εταιριών προς  προσδιορισμό των καθαρών κερδών τους περιλαμβάνονται, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 31 παρ. 1 περ. β του ΚΦΕ, όπως η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε κατά το δεύτερο και τρίτο εδάφιό της  με την παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 2459/1997 (ΦΕΚ Α΄ 17), οι δαπάνες «για τη συντήρηση και  επισκευή των επαγγελματικών γενικά εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και αυτοκινήτων οχημάτων.  Ειδικά για επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με κυλινδρισμό μέχρι χίλια εξακόσια (1.600)  κυβικά εκατοστά, εκπίπτουν οι δαπάνες συντήρησης, επισκευής, κυκλοφορίας και αποσβέσεων και  τα μισθώματα που καταβάλλονται σε εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης ή οποιονδήποτε τρίτο, σε  ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του ύψους αυτών, εφόσον τα αυτοκίνητα αυτά  χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της επιχείρησης. Για αυτοκίνητα μεγαλύτερου κυβισμού εκπίπτει,  με τις ίδιες προύποθέσεις, ποσοστό τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) των πιο πάνω δαπανών. …».

8. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλομένη, απόφαση, από το  συνολικό ποσό των 53.624.552 δραχμών, που αντιστοιχεί στους λογαριασμούς «ενοικίαση  μεταφορικών μέσων» 36.495.228 δραχμές, «ασφάλιστρα ΕΙΧ αυτ/των» 2.797.688 δραχμές,  «επισκευές ΕΙΧ αυτ/των» 4.981.032 δραχμές, «τέλη κυκλοφορίας ΕΙΧ αυτ/των» 588.607 δραχμές  και «αποσβέσεις ΕΙΧ αυτ/των» 8.761.997 δραχμές, στους οποίους καταχωρίζονται δαπάνες των  ΕΙΧ αυτοκινήτων ιδιοκτησίας της αναιρεσίβλητης και μισθωμένων, η φορολογική αρχή δεν  αναγνώρισε ποσό 21.507.313 δραχμών. Ειδικότερα, δεν αναγνώρισε ποσοστό 70% των εν λόγω  δαπανών, που ισούται με 37.537.187 δραχμές και το οποίο, τελικώς, μειώθηκε στο ποσό των  21.507.313 δραχμών, λόγω δηλωθείσης λογιστικής διαφοράς, ύψους 16.029.874 δραχμών. Η  απόρριψη του εν λόγω κονδυλίου από την φορολογική αρχή έγινε με την αιτιολογία ότι τα εν λόγω  μεταφορικά μέσα χρησιμοποιούνταν και για τις προσωπικές ανάγκες των μελών του Δ.Σ., καθώς  και των πωλητών. Το διοικητικό εφετείο λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι η φορολογική αρχή, που φέρει  το σχετικό βάρος απόδειξης (βλ. σχετ. ΣτΕ 2356/1993), δεν απέδειξε με συγκεκριμένα στοιχεία  ότι, κατά τη διάρκεια της υπό κρίση διαχειριστικής περιόδου, έγινε χρήση των αυτοκινήτων της  εταιρίας για την κάλυψη των προσωπικών αναγκών των μελών του Δ.Σ. της εταιρίας και των  πωλητών της» έκρινε ότι «μη νομίμως δεν αναγνωρίσθηκαν οι παραπάνω δαπάνες και, για το λόγο  αυτό, η λογιστική αυτή διαφορά πρέπει να διαγραφεί, όπως ορθά κρίθηκε και με την εκκαλούμενη  απόφαση», απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον περί του αντιθέτου λόγο εφέσεως του Ελληνικού  Δημοσίου. Από το περιεχόμενο αυτό της προσβαλλομένης αποφάσεως προκύπτει ότι το δικαστήριο  δέχθηκε ότι η φορολογική αρχή, που φέρει και το σχετικό βάρος αποδείξεως, δεν απέδειξε με  συγκεκριμένα στοιχεία ότι κατά την επίδικη χρήση έγινε χρήση των αυτοκινήτων της εταιρίας για  την κάλυψη των προσωπικών αναγκών των υπαλλήλων της. Η κρίση αυτή είναι νομίμως και  επαρκώς αιτιολογημένη, όλα δε τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από το αναιρεσείον Ελληνικό  Δημόσιο είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

9. Επειδή, περαιτέρω, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη απόφαση, η φορολογική αρχή δεν  αναγνώρισε και προσέθεσε ως λογιστική διαφορά στα καθαρά κέρδη της αναιρεσίβλητης ποσό  6.805.710 δραχμών από τον Λογαριασμό «Έξοδα Κινήσεως Ε.Ι.Χ. Αυτοκινήτων», στον οποίο  καταχωρίζονται οι δαπάνες αγοράς καυσίμων, τόσο των ιδιόκτητων αυτοκινήτων της  αναιρεσίβλητης εταιρίας όσο και των μισθωμένων, καθώς και των αυτοκινήτων των υπαλλήλων  της, που χρησιμοποιούνται για τις δραστηριότητές της. Η απόρριψη του ως άνω κονδυλίου έγινε  με την αιτιολογία ότι με το ποσό αυτό καλύφθηκαν προσωπικές ανάγκες των υπαλλήλων της και  δεν πρόκειται, ως εκ τούτου, για παραγωγική δαπάνη. Η αναιρεσίβλητη εταιρία ισχυρίσθηκε,  πρωτοδίκως και κατ’ έφεση, ότι επρόκειτο για παραγωγική δαπάνη, διότι οι δαπάνες κίνησης των  αυτοκινήτων της εταιρίας και των υπαλλήλων της είναι ελεγχόμενες, ενώ, εξ άλλου, έχουν εκπεσθεί  οι δαπάνες μέχρι το νόμιμο όριο (περ. β’ της παρ. 1 του άρθρ. 31 του ν. 2238/1994). Με την  αναιρεσιβαλλομένη έγινε δεκτό ότι, εφ’ όσον η φορολογική αρχή, που δεν αμφισβήτησε το  συνολικό ύψος του επιμάχου λογαριασμού, δεν παραθέτει συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία να  προκύπτει το γεγονός που αυτή επικαλείται, η λογιστική αυτή διαφορά πρέπει να διαγραφεί,  κριθέντος, κατ’ αποδοχή σχετικού λόγου εφέσεως της αναιρεσίβλητης εταιρίας, ότι έσφαλε η  πρωτόδικη απόφαση που δέχθηκε τ’ αντίθετα και ειδικότερα ότι «δεν προέκυπτε ότι το ποσό των  εκπεστέων δαπανών κίνησης των Ε.Ι.Χ. επιβατηγών αυτοκινήτων της [εταιρίας] αντιστοιχούσε στο  κατά νόμο ποσοστό των συνολικών αυτών δαπανών, κατά παραδοχή αιτιολογίας διάφορης  εκείνης επί της οποίας στηρίχθηκε η φορολογική αρχή». Από το περιεχόμενο αυτό της  προσβαλλόμενης αποφάσεως προκύπτει ότι το δικαστήριο δέχθηκε ότι η φορολογική αρχή, που  φέρει και το σχετικό βάρος απoδείξεως, δεν απέδειξε με συγκεκριμένα στοιχεία ότι κατά την  διάρκεια της επίμαχης διαχειριστικής περιόδου έγινε χρήση των αυτοκινήτων της εταιρίας για την  κάλυψη των προσωπικών αναγκών των υπαλλήλων της. Η κρίση αυτή είναι νομίμως και επαρκώς  αιτιολογημένη, όλα δε τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως είναι  απορριπτέα ως αβάσιμα.

10. Επειδή, τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 31 παρ. 1 περ. ε του ΚΦΕ, από τα ακαθάριστα έσοδα της  επιχειρήσεως εκπίπτουν προς προσδιορισμό των καθαρών κερδών της τα ποσά των κάθε είδους  φόρων, τελών και δικαιωμάτων, που βαρύνουν την επιχείρηση, ως χρόνος δε εκπτώσεως λογίζεται  ο χρόνος της καταβολής αυτών υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από  την αναιρεσιβαλλομένη, μεταξύ των προστεθεισών κατά τα ανωτέρω λογιστικών διαφορών,  περιλαμβάνεται και κονδύλιο ποσού 7.157.456 δραχμών, που αφορά πληρωμή ανταποδοτικού  τέλους προηγουμένης χρήσεως, το οποίο δεν αναγνωρίσθηκε από τον φορολογικό έλεγχο με την  αιτιολογία ότι η επίδικη δαπάνη βαρύνει την χρήση, εντός της οποίας γεννήθηκε, ανεξάρτητα από  το χρόνο εξοφλήσεως αυτής. Το δικάσαν διοικητικό εφετείο, έκρινε ότι «Όσον αφορά … την  δαπάνη ποσού 7.157.456 δρχ., η οποία αφορά πληρωμή ανταποδοτικού τέλους, σύμφωνα με την  περ. ε’ της παρ. 1 του άρθρου 31 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ως χρόνος έκπτωσης  λογίζεται ο χρόνος καταβολής αυτού και, συνεπώς, νομίμως η [αναιρεσίβλητη] προέβη στην  έκπτωση αυτής κατά την ένδικη χρήση και, συνακόλουθα, η λογιστική αυτή διαφορά πρέπει να  διαγραφεί». Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης είναι, εν όψει της ισχυούσης κατά τον κρίσιμο εν  προκειμένω χρόνο διατάξεως του άρθρου 31 παρ. 1 περ. ε΄ του ΚΦΕ, νόμιμη, ο δε περί του  αντιθέτου λόγος αναιρέσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος (πρβλ. ΣτΕ 756/2008 ΣτΕ 7/2008).

11. Επειδή, εν όψει των ανωτέρω η κρινομένη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως προς μία από τις αμφισβητούμενες λογιστικές διαφορές, κατά τα εκτιθέμενα στην σκέψη 5, και η προσβαλλομένη απόφαση να αναιρεθεί κατά το αντίστοιχο κεφάλαιο, ενώ, κατά τα λοιπά, η αίτηση πρέπει να  απορριφθεί.

12. Επειδή, μετά την μερική αναίρεση της προσβαλλομένης αποφάσεως, η υπόθεση, η οποία χρήζει διευκρινίσεως ως προς το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί, κατά το αναιρούμενο μέρος, στο  ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Δ Ι Α  Τ Α Υ Τ Α

Δέχεται εν μέρει την υπό κρίση αίτηση.

Αναιρεί εν μέρει την υπ’ αριθμ. 85/2009 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, στο οποίο και  παραπέμπει την υπόθεση, κατά το αναιρούμενο μέρος, σύμφωνα με το σκεπτικό.

Απορρίπτει την αίτηση κατά τα λοιπά.

Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 22 Μαρτίου 2015

Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος

Η Γραμματέας

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 16ης Σεπτεμβρίου 2015.

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος

Η Γραμματέας

Αριθ. πρωτ.: ΑΤΚΕ 0008020 ΕΞ 2016/ 2140/ 5.10.2016
Φορολογία εισοδήματος αγροτών
Αθήνα, 05/10/2016
Αριθ. Πρωτ.: ΑΤΚΕ 0008020 ΕΞ 2016/2140

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Ταχ. Δ/νση: Λεωχάρους 2
Ταχ. Κώδικας: 105 62 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες: Χ. Κυρλιγκίτση
Τηλέφωνο: 210 3235114
FAX: 210 3235135
e-mail: ckirlig@1988.syzefxis.gov.gr

Σε απάντηση  ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ευάγγελος Μπασιάκος, σας γνωρίζουμε ότι με την ΠΟΛ.1107/18.7.2016 κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 112 του ν.4387/2016 (ΦΕΚ Α’85) και του άρθρου 44 του ν.4389/2016 (ΦΕΚ Α’94) σχετικά με τη φορολογική αντιμετώπιση του εισοδήματος που αποκτάται από ατομική αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα με την ανωτέρω απόφαση διευκρινίζονται τα εξής:

1. Η παρ. 6 του άρθρου 112 του ν.4387/2016 αντικαθιστά την παράγραφο 3 του άρθρου 29 του Ν. 4172/2013 (Α’ 167). Συγκεκριμένα, καταργείται ο συντελεστής δεκατρία τοις εκατό (13%) για τα κέρδη από ατομική αγροτική επιχείρηση. Με τη νέα διάταξη, τα κέρδη από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα φορολογούνται πλέον αυτοτελώς με την κλίμακα της παραγράφου 1 του άρθρου 15, χωρίς δηλαδή τα εισοδήματα αυτά να αθροίζονται με τυχόν εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα και από μισθούς και συντάξεις. Αυτό σημαίνει ότι εάν κάποιος έχει εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και από μισθωτή εργασία και συντάξεις (που φορολογούνται αθροιστικά) και παράλληλα έχει και εισόδημα από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, η κλίμακα του άρθρου 15 εφαρμόζεται αυτοτελώς για το εισόδημα από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα και ξεχωριστά για το άθροισμα του εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα και του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις.

2. Σε περίπτωση που το εισόδημα προκύπτει μόνο από ατομική αγροτική επιχείρηση τότε ο φόρος μειώνεται κατά το ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 16.
Στην περίπτωση, όμως, που αποκτάται εισόδημα από μισθούς και συντάξεις μαζί με το εισόδημα ατομικής αγροτικής επιχείρησης, οι μειώσεις του φόρου που προβλέπονται στο άρθρο 16 υπολογίζονται μία φορά για το σύνολο των εισοδημάτων. Στην περίπτωση, όμως, που αποκτάται εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις ή/και από ατομική αγροτική επιχείρηση μαζί με εισόδημα από λοιπές κατηγορίες, η μείωση του φόρου που προβλέπονται στο άρθρο 16 θα εφαρμόζονται αναλογικά μόνο στο μέρος του εισοδήματος που προέρχεται αποκλειστικά από μισθωτή εργασία και συντάξεις ή και από ατομική αγροτική επιχείρηση. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου έχουν εφαρμογή για τα εισοδήματα που αποκτώνται από το φορολογικό έτος 2016 και επόμενα.

3. Επιπρόσθετα, με τις διατάξεις της περίπτωση β της παρ. 3 του άρθρου 44 του ν.4389/2016 προστίθεται νέο εδάφιο στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 29 του ν. 4172/2013 (Α’168) με το οποίο διευκρινίζεται ότι η μείωση του φόρου που αναλύεται στην προηγούμενη παράγραφο για τους ασκούντες αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα εφαρμόζεται μόνο για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες, όπως αυτοί ορίζονται στην κείμενη νομοθεσία (άρθρο 2 παρ. 1 του ν.3874/2010 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 65 του ν.4389/2016), εφόσον τουλάχιστον το 50% του εισοδήματος τους προέρχεται από αγροτική δραστηριότητα. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου έχουν εφαρμογή για τα εισοδήματα που αποκτώνται από το φορολογικό έτος 2016 και επόμενα.

4. Τέλος με τις διατάξεις της περ. α της παρ. 3 του άρθρου 44 του νέου νόμου προστίθενται νέα εδάφια στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 4172/2013 με τα οποία προβλέπεται ότι όταν αποκτάται εισόδημα από ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία υπάγεται στην ασφάλιση του ΟΓΑ σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, μαζί με εισόδημα από αγροτική δραστηριότητα, η μείωση του φόρου που προβλέπεται στο άρθρο 16 υπολογίζεται μόνον στο εισόδημα που αποκτάται από την αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, ανεξάρτητα από το εάν αυτός χαρακτηρίζεται ως κατ’ επάγγελμα αγρότης σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και του ποσοστού συμμετοχής του εισοδήματος του από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα σε σχέση με το συνολικό εισόδημα. Εφόσον, μαζί με τα εισοδήματα του προηγούμενου εδαφίου αποκτάται και εισόδημα από μισθωτή εργασία ή συντάξεις, η μείωση του φόρου θα υπολογίζεται αναλογικά μόνο στο μέρος του εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία και συντάξεις, καθώς και από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα. Η ανωτέρω ρύθμιση έχει εφαρμογή για τα εισοδήματα που αποκτώνται από το φορολογικό έτος 2016 και επόμενα.

Ειδικά μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης για τους ασκούντες αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα θα προωθηθούν μόλις το επιτρέψουν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί της χώρας.

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΤΡΥΦΩΝ Ζ. ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ

ΠΟΛ.1111/2016
Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 24 και 30 του ν. 4386/2016 (ΦΕΚ Α’83)
Αθήνα, 18 Ιουλίου 2016
Αρ. Πρωτ: ΔΕΑΦ Β ΕΞ 2016

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑΤΑ Β’ – Α’

Ταχ.Δ/νση : Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κωδ. : 101 84 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες : Φ. Φανάρα
Τηλέφωνο : 210 – 3375311
ΦΑΞ : 210 – 3375001

ΠΟΛ 1111/2016

ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 24 και 30 του ν. 4386/2016 (ΦΕΚ Α’83) .

Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις του άρθρων 24 και 30 του ν. 4386/2016 (ΦΕΚ Α’ 83), κατά τον λόγο αρμοδιότητάς μας και ειδικότερα αυτές της παραγράφου 8 του ίδιου άρθρου περί τροποποίησης των άρθρων 22Α και 24 του ν.4172/2013 και της παραγράφου 2 του άρθρου 30 περί φορολογικής έκπτωσης των υποτροφιών που χορηγούνται στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του ειδικού σκοπού της κατά την παρ. 2 του άρθρου 50 του ν.4182/2013 καταλειπόμενης περιουσίας και σας παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους.

Άρθρο 24
Ρυθμίσεις για τους ερευνητικούς και τεχνολογικούς φορείς και τους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Έρευνας των ερευνητικών και τεχνολογικών φορέων και των Α.Ε.Ι.

1. Με τις διατάξεις της περ. α’ της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016 αντικαθίσταται η παρ.1 του άρθρου 22Α του ν.4172/2013 και πλέον οι δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι αποσβέσεις του εξοπλισμού και των οργάνων, που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και της τεχνολογικής έρευνας, εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων κατά τον χρόνο της πραγματοποίησής τους προσαυξημένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%). Τα κριτήρια χαρακτηρισμού των πιο πάνω δαπανών καθορίζονται με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Αν προκύψουν ζημίες μετά την αφαίρεση του ως άνω ποσοστού μεταφέρονται για συμψηφισμό με μελλοντικά κέρδη με βάση τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν.4172/2013.

2. Με βάση τις νεότερες διατάξεις, στις δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, οι οποίες εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων προσαυξημένες κατά ποσοστό 30%, περιλαμβάνονται πλέον και οι αποσβέσεις του εξοπλισμού και των οργάνων που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και της τεχνολογικής έρευνας. Επιπλέον δεν υπάρχει ειδικότερη πρόβλεψη αναφορικά με τις δαπάνες που αφορούν πάγιο εξοπλισμό, δηλαδή αυτές δεν εκπίπτουν ισόποσα τα τρία (3) επόμενα έτη της πραγματοποίησής τους, όπως ίσχυε με τις προγενέστερες διατάξεις.

Περαιτέρω, καταργείται η υποχρέωση έκδοσης προεδρικού διατάγματος και ορίζεται πλέον ότι τα κριτήρια χαρακτηρισμού των υπόψη δαπανών θα καθορίζονται με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

3. Με την ΠΟΛ.1113/2.6.2015 εγκύκλιό μας διευκρινίσθηκε ότι την πιο πάνω έκπτωση δικαιούνται όλα τα φυσικά πρόσωπα που αποκτούν εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και τα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, που πραγματοποιούν δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, ανεξάρτητα από τον τρόπο τήρησης των βιβλίων τους (απλογραφικά ή διπλογραφικά).

Διευκρινίζεται ότι η έκπτωση του 30% επί των υπόψη δαπανών διενεργείται από τα καθαρά κέρδη εξωλογιστικά με την υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

Ως δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας νοούνται τα ποσά που πράγματι επιβαρύνθηκε η επιχείρηση, δηλαδή η δαπάνη που προκύπτει μετά την αφαίρεση των επιδοτήσεων ή επιχορηγήσεων που έχει λάβει η επιχείρηση με σκοπό την εκτέλεση – υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων.

4. Επισημαίνεται ότι με την ίδια ως άνω εγκύκλιό μας για τον καθορισμό των κριτηρίων χαρακτηρισμού των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, είχε γίνει δεκτό ότι μέχρι την έκδοση του προεδρικού διατάγματος που προβλεπόταν με τις προγενέστερες διατάξεις του άρθρου 22Α του ν.4172/2013 και προκειμένου για την αναγνώριση των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, θα λαμβάνονταν υπόψη τα οριζόμενα στην αριθμ. 12962 (ΠΟΛ) 2029/3.11.1987 (ΦΕΚ 743Β’) Απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, η οποία δεν έχει καταργηθεί.

5. Επίσης, με τις διατάξεις της περ. β’ της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016 ορίζεται ότι στην παράγραφο 4 του άρθρου 24 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού με αντίστοιχο συντελεστή απόσβεσης 40% και νέα περίοδο ως εξής: «Εξοπλισμός και όργανα, που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας …40%.
Ως εξοπλισμός και όργανα που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας νοείται αυτός που θα καθορίζεται με την κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας που πρόκειται να εκδοθεί.»

6. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι προκειμένου για την απόσβεση με συντελεστή 40% των δαπανών που αφορούν εξοπλισμό και όργανα που χρησιμοποιούνται ειδικά για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας θα πρέπει να έχει εκδοθεί η υπόψη κοινή Υπουργική Απόφαση, καθόσον δεν καλύπτονται από την υπ’ αριθμ.12962 (ΠΟΛ) 2029/3.11.1987 ΑΥΟ.

7. Ως έναρξη ισχύος των υπόψη διατάξεων και δεδομένου ότι δεν ορίζεται κάτι διαφορετικό από τις διατάξεις αυτές, λαμβάνεται η ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου στο ΦΕΚ (11.05.2016), ήτοι καταλαμβάνει δαπάνες που πραγματοποιούνται από τις 11.05.2016 και μετά. Ωστόσο με βάση τα ανωτέρω και προκειμένου να διακρίνεται ο εξοπλισμός και τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας από τον λοιπό εξοπλισμό ο οποίος εντάσσεται κατά περίπτωση σε συντελεστή απόσβεσης 10% ή 20%, θα πρέπει να εκδοθεί η υπόψη κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας με την οποία οι υπόψη δαπάνες θα καθορίζονται.

Περαιτέρω, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι σε περίπτωση που κατά τον χρόνο διενέργειας αποσβέσεων (31.12.2016) δεν έχει εκδοθεί η υπόψη κοινή Υπουργική Απόφαση οι αποσβέσεις επί του εξοπλισμού αυτού κατά το φορολογικό έτος 2016 θα διενεργούνται με βάση τους λοιπούς συντελεστές του άρθρου 24 και κατά το έτος που θα εκδοθεί η σχετική κοινή Υπουργική Απόφαση εντός μηνός θα πρέπει να υποβληθεί τροποποιητική δήλωση του φορολογικού έτους 2016 με την οποία θα αναγνωρίζεται φορολογικά το υπόλοιπο των αποσβέσεων και επιπλέον θα εκπίπτει εξωλογιστικά και το 30% αυτών με βάση τα οριζόμενα της περ. α’ της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016 που αντικατέστησε την παρ.1 του άρθρου 22Α του ν.4172/2013.

8. Για την καλύτερη κατανόηση όλων των ανωτέρω παραθέτουμε το παρακάτω παράδειγμα:

Παράδειγμα

Ανώνυμη εταιρεία προέβη την 30.12.2016, στην πραγματοποίηση δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας και περαιτέρω στην αγορά εξοπλισμού και οργάνων (υπολογιστές) που με βάση την εκδοθείσα κοινή Υπουργική Απόφαση χρησιμοποιούνται ειδικά για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας. Η αξία των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας ανέρχεται σε 500.000 ευρώ και η αξία του εξοπλισμού και των οργάνων σε 100.000 ευρώ. Οι αποσβέσεις που θα διενεργηθούν στις 31.12.2017 επί της αξίας του εξοπλισμού και των οργάνων με συντελεστή 40% ανέρχονται σε 40.000 ευρώ. Το φορολογικό έτος 2016 η ανώνυμη εταιρεία θα εκπέσει φορολογικά το ποσό των 500.000 ευρώ των δαπανών καθώς και τις αποσβέσεις ύψους 40.000 ευρώ του εξοπλισμού και των οργάνων, ενώ εξωλογιστικά θα εκπέσει το 30% των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας περιλαμβανομένων των αποσβέσεων του εξοπλισμού και των οργάνων, δηλαδή το 30% Χ (500.000 + 40.000) = 162.000 ευρώ.

Σε περίπτωση που μέχρι την 31.12.2017 δεν έχει εκδοθεί η κοινή Υπουργική Απόφαση, τότε το φορολογικό έτος 2017 η ανώνυμη θα εκπέσει φορολογικά το ποσό των 500.000 ευρώ των δαπανών καθώς και των αποσβέσεων του εξοπλισμού με συντελεστή 20%, ήτοι 20.000, ενώ εξωλογιστικά θα εκπέσει το 30% μόνο των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, δηλαδή το 150.000 (= 500.000X30%). Έως έναν μήνα μετά την έκδοση της κοινής Υπουργικής Απόφασης και δεδομένου ότι ο υπόψη εξοπλισμός χαρακτηρίζεται με βάση αυτή ότι χρησιμοποιείται ειδικά για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, η εταιρεία έχει υποχρέωση να υποβάλει τροποποιητική δήλωση με την οποία θα δηλώσει το επιπλέον ποσό των αποσβέσεων (40% – 20%) Χ 100.000 = 20.000 ευρώ και εξωλογιστικά το 30% των αποσβέσεων ήτοι το 30%Χ40.000 = 12.000 ευρώ (αρνητική λογιστική αναμόρφωση).

Άρθρο 30
Λοιπές διατάξεις θεμάτων πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι.

1. Με την παράγραφο 2 του άρθρου 30 του ν.4386/2016 προστέθηκε στο άρθρο 56 του ν. 4182/2013 («Κώδικας Κοινωφ. Περιουσιών – Σχολαζουσών Περιουσιών») νέα παράγραφος 4 με την οποία ορίζεται ότι οι υποτροφίες που χορηγούνται στα πλαίσια εξυπηρέτησης του ειδικού σκοπού της, κατά την παρ. 2 του άρθρου 50, καταλειπόμενης περιουσίας, εκπίπτουν ως δαπάνη, κατά την έννοια του άρθρου 22 του ν. 4172/2013 (εκ παραδρομής αναφέρεται ως ν.4172/2013), από τα φορολογητέα έσοδα του υπόχρεου.

2. Συνεπώς, με τις κοινοποιούμενες διατάξεις εισάγεται εξαίρεση από τα ισχύοντα με τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν.4172/2013 για τις υπόψη δαπάνες, δηλαδή οι υποτροφίες που χορηγούνται στα πλαίσια εξυπηρέτησης του ειδικού σκοπού της καταλειπόμενης περιουσίας σε υφιστάμενα ιδρύματα, σωματεία, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και λοιπά νομικά πρόσωπα, με επιδιωκόμενο σκοπό που προσδιορίζεται επαρκώς και είναι διαφορετικός από αυτόν που επιδιώκει το υφιστάμενο νομικό πρόσωπο, τυγχάνουν διαφορετικής φορολογικής μεταχείρισης. Ειδικότερα, καίτοι οι υπόψη υποτροφίες δεν αφορούν στην επιχειρηματική δραστηριότητα της νομικής οντότητας (έσοδα από κεφάλαιο και υπεραξία από τη μεταβίβαση κεφαλαίου, έσοδα από τυχόν επιχειρηματική δραστηριότητα), αυτές εκπίπτουν από τα έσοδα που αποτελούν αντικείμενο επιβολής φόρου (επιχειρηματική δραστηριότητα). Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή από την ημερομηνία δημοσίευσης του κοινοποιούμενου νόμου στο ΦΕΚ, ήτοι από 11.05.2016 και μετά.

Ακριβές Αντίγραφο
Η Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Διοίκησης

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Αριθ. πρωτ.: ΔΕΑΦ Β’ 1110696 ΕΞ 2016/ 18.7.2016
Διευκρινίσεις σχετικά με τον χρόνο διενέργειας παρακράτησης φόρου στις αμοιβές της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013, καθώς και τον χρόνο συμψηφισμού του φόρου που παρακρατείται με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, στα εισοδήματα φορολογικού έτους 2014 και επόμενων
Αθήνα, 18 Ιουλίου 2016
Αριθ. Πρωτ.:ΔΕΑΦ Β’1110696 ΕΞ 2016

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Δ/ΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α’, Β’

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδ.: 101 84 Αθήνα
Πληροφορίες: Β. Δασουράς, Θ. Κακλαμάνης
Τηλέφωνο: 210 – 33.75.314, 312
ΦΑΞ: 210 – 33.75.001

ΘΕΜΑ: Διευκρινίσεις σχετικά με τον χρόνο διενέργειας παρακράτησης φόρου στις αμοιβές της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013, καθώς και τον χρόνο συμψηφισμού του φόρου που παρακρατείται με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, στα εισοδήματα φορολογικού έτους 2014 και επόμενων.

Με αφορμή ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013 (Κ.Φ.Ε.), οι πληρωμές, μεταξύ άλλων, για αμοιβές διοίκησης, καθώς και για αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, με τον οριζόμενο στις διατάξεις της περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του ίδιου νόμου συντελεστή.

2. Με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013 ορίζεται ότι ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής.

3. Εξάλλου, με τις διατάξεις του άρθρου 2 της ΠΟΛ.1011/2.1.2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, σχετικά με τον καθορισμό του τρόπου υποβολής, καθώς και του τύπου και περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης του παρακρατούμενου φόρου στα εισοδήματα από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα με βάση τις διατάξεις του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, ορίζεται ότι ως «καταβολή της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής» νοείται και η πίστωση των δικαιούχων με τα εισοδήματα των περιπτώσεων α’, β’ και γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013.

4. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013 ορίζεται ότι οι Φορείς Γενικής Κυβέρνησης εκτός από τις κεφαλαιουχικές εταιρείες κατά την προμήθεια κάθε είδους αγαθών ή υπηρεσιών από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, υποχρεούνται, κατά την καταβολή ή την έκδοση της σχετικής εντολής πληρωμής της αξίας αυτών, να παρακρατούν φόρο εισοδήματος, ο οποίος υπολογίζεται στο καθαρό ποσό της αξίας των αγαθών ή υπηρεσιών με τους οριζόμενους στις ίδιες διατάξεις συντελεστές, κατά περίπτωση.

5. Οδηγίες για την εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων των άρθρων 62 και 64 του ν. 4172/2013 δόθηκαν με την ΠΟΛ. 1120/2014 εγκύκλιό μας, με την οποία διευκρινίστηκε, μεταξύ άλλων, αναφορικά με την παρακράτηση φόρου από φορείς γενικής κυβέρνησης σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64, ότι η εν λόγω παρακράτηση διενεργείται κατά τον χρόνο καταβολής ή έκδοσης της σχετικής εντολής πληρωμής, ανεξάρτητα αν εξοφλείται ολόκληρη η αξία του τιμολογίου ή μέρος αυτής (και ως εκ τούτου γίνεται τμηματική καταβολή του τιμολογίου), ότι η παρακράτηση διενεργείται στο καταβαλλόμενο κάθε φορά ποσό.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η παρακράτηση φόρου σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις διενεργείται κατά τον χρόνο καταβολής ή έκδοσης της σχετικής εντολής πληρωμής και όχι κατά τον χρόνο έκδοσης του τιμολογίου.

6. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 68 του ν. 4172/2013 ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι ο φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων υπολογίζεται με βάση την ετήσια φορολογική δήλωση του φορολογούμενου και το ποσό της φορολογικής οφειλής καθορίζεται κατόπιν έκπτωσης του φόρου που παρακρατήθηκε.

7. Κατόπιν των ανωτέρω, διευκρινίζονται τα ακόλουθα, αναφορικά με τον χρόνο διενέργειας παρακράτησης φόρου στις πληρωμές για αμοιβές διοίκησης, για αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες, καθώς και τον χρόνο συμψηφισμού του φόρου που παρακρατείται από φορείς γενικής κυβέρνησης, με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013:

α) Κατά την πάγια θέση της Διοίκησης, η καταβολή των υποκείμενων σε παρακράτηση πληρωμών εξομοιώνεται με την πίστωση, καθόσον η έκδοση του παραστατικού από τον δικαιούχο του εισοδήματος, η οποία συνεπάγεται και την πίστωση στα βιβλία του αντισυμβαλλόμενου, γεννά ταυτόχρονα την αξίωση του εκδότη του παραστατικού για την καταβολή του αναγραφόμενου σε αυτού ποσού. Αυτό άλλωστε είναι σύμφωνο και με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 4172/2013, αναφορικά με τον χρόνο κτήσης του εισοδήματος (χρόνος απόκτησης δικαιώματος είσπραξης). Κατά συνέπεια, χρόνος διενέργειας της παρακράτησης φόρου στις αμοιβές διοίκησης, καθώς και τις αμοιβές για συμβουλευτικές και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες, με βάση τις διατάξεις των περ. δ’ των παρ. 1 των άρθρων 62 και 64 του ν. 4172/2013, θεωρείται ο χρόνος έκδοσης του παραστατικού, ήτοι η πίστωση των εν λόγω ποσών στα βιβλία του αντισυμβαλλόμενου και ο φόρος αποδίδεται στο τέλος του δεύτερου μήνα από τον πιο πάνω χρόνο.

Επισημαίνεται ότι για δεδουλευμένο εισόδημα μέχρι το τέλος του τρέχοντος φορολογικού έτους, όταν το προβλεπόμενο παραστατικό βάσει της περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 11 των Ε.Λ.Π. εκδοθεί μέχρι την 15η Ιανουαρίου του επόμενου φορολογικού έτους, ο παρακρατηθείς και αποδοθείς φόρος συμψηφίζεται κατά την εκκαθάριση της δήλωσης του έτους αυτού (επόμενου).

β) Ο φόρος που παρακρατείται από τους φορείς γενικής κυβέρνησης για την προμήθεια κάθε είδους αγαθών ή υπηρεσιών, καθώς και ο φόρος που παρακρατείται από τους ίδιους φορείς κατά την καταβολή ή έκδοση της σχετικής εντολής πληρωμής για αμοιβές του πρώτου εδαφίου της περ.δ’ της παρ.1 του άρθρου 64 του ν.4172/2013, εκπίπτει από τον φόρο που αναλογεί στο εισόδημα που αποκτά ο αντισυμβαλλόμενος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) κατά το φορολογικό έτος μέσα στο οποίο έγινε η καταβολή ή έκδοση της σχετικής εντολής πληρωμής, σύμφωνα και με τα οριζόμενα στην ΠΟΛ.1274/30.12.2015 Απόφαση Γ.Γ.Δ.Ε. που έχει εφαρμογή για τα εισοδήματα φορολογικού έτους 2015 και επόμενων, καθόσον οι φορείς γενικής κυβέρνησης, κατά ρητή διατύπωση των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, σε κάθε περίπτωση, διενεργούν παρακράτηση κατά την καταβολή ή έκδοση της σχετικής εντολής πληρωμής και όχι κατά την έκδοση του σχετικού παραστατικού από τον αντισυμβαλλόμενό τους.

Τέλος, διευκρινίζεται ότι τα παραπάνω έχουν εφαρμογή και για πωλήσεις ή παροχή υπηρεσιών προγενέστερων ετών, για τις οποίες όμως η καταβολή των σχετικών αμοιβών πραγματοποιήθηκε στο φορολογικό έτος 2014, δηλαδή και στις περιπτώσεις αυτές δεν απαιτείται η υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων στα έτη έκδοσης των σχετικών παραστατικών, αλλά ο παρακρατηθείς φόρος συμψηφίζεται με βάση τα αναφερόμενα πιο πάνω.

Ακριβές Αντίγραφο
Η Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Διοίκησης

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ