ΠΟΛ. 1145/5-7-2011: Απόδοση του φόρου 10% (πλεον 15%) από φυσικό πρόσωπο για τους τόκους που αποκτά από καταθέσεις στην αλλοδαπή.

1. Με τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 12 του Ν. 2238/1994 (Κ.Φ.Ε.), που προστέθηκαν με την παρ. 1 του άρθρου 6 του Ν. 3522/2006, επιβάλλεται φόρος εισοδήματος 10% και στους τόκους καταθέσεων στην αλλοδαπή ή από ομολογιακά δάνεια που εκδίδονται σε αυτή, καθώς και στα εισοδήματα από κάθε μορφής τίτλους που εκδίδονται από θυγατρικές εταιρίες ημεδαπών τραπεζικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό και δύνανται να συμπεριληφθούν στην κατηγορία των εποπτικών κεφαλαίων για την ενίσχυση της κεφαλαιακής τους επάρκειας, σύμφωνα με τις εκάστοτε πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, όταν όλα τα πιο πάνω εισοδήματα αποκτώνται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, κατοίκους Ελλάδος.

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 12 του Κ.Φ.Ε. ορίζεται, ότι με την παρακράτηση του φόρου εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των υποχρέων του άρθρου 2, των ημεδαπών και αλλοδαπών τραπεζικών και ασφαλιστικών επιχειρήσεων, καθώς και των υποχρέων της περ. γ΄ της παρ. 1 και της παρ. 2 του άρθρου 101.

 3. Επίσης, με τις διατάξεις της περ. γ΄ της παρ. 3 του άρθρου 12 του Κ.Φ.Ε., που προστέθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου 6 του Ν. 3522/2006 ορίζεται, ότι τα πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν ή είναι εγκατεστημένα στην Ελλάδα και έχουν καταστεί «φορείς πληρωμής» με βάση την περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. 3312/2005 υποχρεούνται για τα εισοδήματα που αναφέρονται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 12 και εισπράττονται για λογαριασμό κατοίκων Ελλάδος να προβαίνουν σε παρακράτηση του φόρου κατά την καταβολή των τόκων ή στην πίστωση του λογαριασμού του δικαιούχου. 0 φόρος υπολογίζεται επί του συνόλου των τόκων που εισπράττουν τα πιστωτικά ιδρύματα για λογαριασμό κατοίκων Ελλάδας είτε το προϊόν της είσπραξης εισάγεται στην Ελλάδα είτε επανεπενδύεται ή παραμένει στο εξωτερικό. Για την
απόδοση του παρακρατούμενου φόρου έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 60 του Κ.Φ.Ε.

4. Με την αριθ. 1000193/11783/Β0012/ΠΟΛ. 1180/31.12.2008 ερμηνευτική εγκύκλιο του N. 3697/2008 έγινε δεκτό, ότι αν φυσικό πρόσωπο κάτοικος Ελλάδας αποκτά τόκους από καταθέσεις στην αλλοδαπή και το προϊόν της είσπραξης παραμένει στο εξωτερικό, ο δικαιούχος των τόκων πρέπει να αποδίδει τον οφειλόμενο φόρο 10% εφάπαξ με την υποβολή της δήλωσης στη Δ.Ο.Υ. στην οποία υπάγεται μέσα στον επόμενο από την καταβολή ή την πίστωση των τόκων μήνα, προσκομίζοντας και το πρωτότυπο αποδεικτικό της αλλοδαπής τράπεζας, από το οποίο θα προκύπτει το ποσό των τόκων που καταβλήθηκε σε αυτόν ή με το οποίο πιστώθηκε ο λογαριασμός του στην αλλοδαπή, ο φόρος που έχει παρακρατηθεί και ο χρόνος καταβολής ή πίστωσης.

5. Στην πράξη διαπιστώθηκε ότι υπάλληλοι ορισμένων Δ.Ο.Υ. ζητούν από αυτούς που προσέρχονται για να αποδώσουν τον οφειλόμενο φόρο 10% επί των τόκων από καταθέσεις που αποκτούν στην αλλοδαπή να προσκομίσουν επίσημη μετάφραση του πιο πάνω αποδεικτικού της αλλοδαπής τράπεζας, χωρίς να υπάρχει τέτοια εντολή από τη διοίκηση. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, το κόστος της επίσημης μετάφρασης υπερβαίνει το ύψος του οφειλόμενου φόρου. Ενόψει των ανωτέρω, με την παρούσα διευκρινίζεται, ότι για την απόδοση του φόρου 10% από τον δικαιούχο των τόκων, δεν απαιτείται η προσκόμιση επίσημα μεταφρασμένου αποδεικτικού της αλλοδαπής τράπεζας.

Κάτοικοι Εξωτερικού

Κάτοικοι Εξωτερικού

Mε τη δημοσίευση του ν.3943/2011 η Ελληνική Πολιτεία έχει θεσμοθετήσει ένα πιο ΑΥΣΤΗΡΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ που διέπει τη συνήθη διαμονή (> από 183 ημέρες) και τη φορολογική κατοικία, ως τόπο φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος σας.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 76 του Κ.Φ.Ε. και την ΠΟΛ.1142, 1145 /2012, μπήκαν περιορισμοί στη διαδικασία αλλαγής κατοικίας από την Ελλάδα προς το εξωτερικό. Ειδικότερα, δεν γίνεται δεκτή η αίτηση αλλαγή κατοικίας όταν η χώρα προορισμού ανήκει στα μη-συνεργάσιμα κράτη, ενώ εφαρμόζονται προϋποθέσεις που σχετίζονται με τα οικονομικά σας συμφέροντα στην Ελλάδα, όταν η χώρα εγκατάστασης έχει προνομιακό φορολογικό καθεστώς.

 

Ανεξάρτητα από το εάν η αλλαγή φορολογικής κατοικίας έχει γίνει πριν ή μετά τη δημοσίευση του ν.3943, όλα τα φυσικά πρόσωπα που διαμένουν και φορολογούνται στην αλλοδαπή, καλούνται να τεκμηριώνουν τη ιδιότητα αυτή σε ετήσια βάση, προσκομίζοντας τα δικαιολογητικά που ορίζει η ΠΟΛ.1058/2015.

 

Πλέον, η απόδειξη της φορολογικής κατοικίας βαρύνει το φυσικό πρόσωπο και σε συνδυασμό με την ευαισθητοποίηση των φορολογικών αρχών γύρω από τα θέματα αυτά, δημιουργούν την ανάγκη απασχόλησης ενός εξειδικευμένου φοροτεχνικού για την εκπροσώπησή σας ενώπιων του Ελληνικού Δημοσίου.